Η παραπάνω φράση έχει μία αναμφισβήτητη αξία και θα έλεγα ότι την γνωρίζουν όλοι όσοι σκέπτονται για τα κοινωνικά πράγματα. Όμως είναι τόσο απλό το νόημά της; Μήπως στην απλότητά του μπορεί να καταντήσει ένα εργαλείο καταπίεσης και παραλογισμού; Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η απλότητα δεν είναι αυτό που είναι ευκολονόητο.
Ο όρος «κοινωνική δικτύωση» όπως προβάλλεται μέσα από τα social media είναι εν πολλοίς απατηλός. Βγάζοντας φωτογραφίες του εαυτού μας και των φίλων μας, αυτές τις άτεχνες smile φωτογραφίες, οι κοινωνικές συναλλαγές μας είναι λιγότερο απαιτητικές και πιο επιφανειακές από τις συναλλαγές πρόσωπο με πρόσωπο. Κατά συνέπεια, η περιέργεια με την ευκολία συνδυάζονται καταπληκτικά.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν «Living on Borrowed Time» (ιταλική έκδοση: «Vite che non possiamo permetterci», Laterza, 2012), που έχει τη μορφή συνομιλίας με τη Μεξικανή κοινωνιολόγο Σιτλάλι Ροβιρόζα-Μαδράθο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μέρος της οικονομίας αφορά τη διατροφή, δηλαδή το αν επιβιώνει ή όχι ο άνθρωπος και αυτά που τον συντηρούν στην ζωή.
Επομένως, εάν αυτό το κομμάτι της οικονομίας αποτυγχάνει να διαθρέψει τους ανθρώπους και αυτοί πεθαίνουν από την πείνα, σημαίνει ότι η οικονομία θα έχει κάποιο λάθος και όχι ο άνθρωπος που πεθαίνει.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
