Σύμφωνα με τον προβληματισμό που θα παραθέσω πιο κάτω, δηλαδή το εύρος του ορθολογισμού, δεν νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο να δώσω και την απάντηση. Οπότε κυρίως θα θέσω ερωτήματα και θα προσπαθήσω να αφαιρέσω στάσεις και θεωρήσεις, που σε μια πιο προσεκτική εξέταση αναδεικνύονται ανορθολογικές και παντοτινή υπονόμευση της λογικής.
Το ότι η μεσαία αστική τάξη καταστρέφεται είναι πασιφανές πλέον και πάντοτε αυτή η τάξη ήταν εκείνη που καταστρεφόταν από τις οικονομικές δυσχέρειες. Αρκεί να δει κανείς τι έγραφε ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ πριν την Γαλλική Επανάσταση στην Πολιτική Οικονομία του για την εποχή του λες και επρόκειτο για τη δική μας
Μέσα από μια σειρά ετερόκλητων επιχειρημάτων, βολέματος, αδράνειας, συνήθειας, υποταγής στα πατροπαράδοτα, «τεχνικών δυσχερειών», έχουμε αποκοπεί εντελώς από την πολιτική – και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, εκτός εάν θεωρούμε ότι ασχολούμαστε με την πολιτική όταν πάμε να ψηφίσουμε κάθε λίγα χρόνια (αν δηλαδή πάμε …) ή τσακωνόμαστε με τους «πολιτικούς μας αντιπάλους» στα καφενεία και στα αμφιθέατρα.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
