SCRIPTA MANENT – ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ (22/2-27/2)
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 4ης εβδομάδας του Φεβρουαρίου 2011)
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 4ης εβδομάδας του Φεβρουαρίου 2011)
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 4ης εβδομάδας του Φεβρουαρίου 2011)
Από την φούσκα των οίκων αξιολόγησης στην φούσκα των think tank
«Το περιοδικό Wired φιλοξενεί εκτενές ρεπορτάζ για το θέμα αυτή την εβδομάδα. Επικαλείται αναλυτές του Sentia Group ενός think tank που έχει δημιουργήσει δεκάδες μοντέλα πρόβλεψης για λογαριασμό κυβερνητικών υπηρεσιών, που λένε ότι «όλα τα μοντέλα μας είναι κακά, μερικά είναι απλώς λιγότερο κακά από ο,τι άλλα. (…) Οι κακές επιδόσεις δεν προκαλούν έκπληξη. Ακόμη και το καλύτερο μοντέλο είναι αδύνατον να προβλέψει την χρονική συγκυρία των γεγονότων.»
Εβδομαδιαία επισκόπηση σημαντικών και παραγνωρισμένων ειδήσεων
(Από δημοσιεύσεις της 3ης εβδομάδας του Ιανουαρίου 2011)
Η έλλειψη τροφίμων στην εποχή της «δημοκρατίας», της ρομποτικής και της μικροηλεκτρονικής είναι ένα απαράδεκτο φαινόμενο. Τα αίτια είναι πολλά και ήδη συζητάμε για την επόμενη κερδοσκοπική έλλειψη τροφίμων. Κοινή έκκληση κάνουν, ΜΚΟ, ιδρύματα και οργανισμοί με την παρακάτω επιστολή
Είναι η βελτίωση της πολιτείας αποκλειστικά θέμα ενός αποφασισμένου προέδρου – πρωθυπουργού ή τα προβλήματα εδράζονται σε συστημικά και ανθρωπολογικά αίτια;Πόσο καθοριστικός παράγοντας για την αποκατάσταση του δικαιώματος της ποιότητας ζωής, ή της προστασίας του περιβάλλοντος είναι η ύπαρξη ώριμων πολιτών;
Όλα τα κράτη είναι κατά βάση εγωιστικά αλλά η μετατόπιση ενός κράτους, του μεγέθους της Γερμανίας, σε περισσότερο επιθετικές χωριστικές γραμμές αποτελεί σημαντικό γεγονός.
Ως ανθρωπότητα δεν φημιζόμαστε για την προνοητικότητα και την σοφία μας. Η «μορφωμένη» Ευρώπη εξαπέλυσε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πέραν από κάθε πρόβλεψη παρότι «πολλοί λαοί της Ευρώπης επιθυμούσαν τον πόλεμο ή πιθανώς ήλπιζαν σε κάποια βελτίωση της κατάστασή τους μέσα από τον πόλεμο». [1]
Μια πιθανή αποτυχία της διεθνούς Διάσκεψης της Κοπεγχάγης στο να κατασταλάξει σε μια συμφωνία για ουσιαστικό περιορισμό στην εκπομπή ρύπων αερίων θερμοκηπίου δεν μπορεί παρά να χρεωθεί κατά κύριο λόγο στις πιο πλούσιες και πιο ρυπογόνες χώρες του πλανήτη.
Όταν η απειλή ενός ιού, τα οικονομικά συμφέροντα, η εξαγορά της επιστημονικής αυθεντίας, η διαχείριση του φόβου της επιβίωσης και η γραφειοκρατική πίεση – ευθύνη των κρατικών λειτουργών διαπλέκονται, δημιουργείται το εκρηκτικό μείγμα των ημερών
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού