Η οικονομική και η περιβαλλοντική κρίση θίγουν και αναδεικνύουν θεμελιωδώς την πολιτική και την πολιτισμική κρίση, οι οποίες αναφέρονται στη διακυβέρνηση, τα πρότυπα και τις αξίες της.
Θα συμφωνήσουμε, λοιπόν, ότι αυτοί που δεν πληρώνουν διόδια ή εισιτήρια, ίσως και να είναι αντικοινωνικοί τύποι ή δολιοφθορείς, αν και οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι μάλλον στεγνοί, άφραγκοι. (Σημείωση, προς τους Καίσαρες. Αλήθεια, υπάρχουν άφραγκοι, άνθρωποι οι οποίοι με την πολιτική σας, δεν έχουν όχι να πληρώσουν εισιτήριο, αλλά ούτε να φάνε. Το φαντάζεστε κύριοι;) Να συμφωνήσουμε, λοιπόν, ότι οι άφραγκοι ενδεχομένως να αναπτύσσουν και αντικοινωνικές συμπεριφορές και να είναι ένοχοι δολιοφθοράς μια που δεν πληρώνουν διόδια. Όμως, αν αυτοί είναι ένοχοι, εσείς κύριοι, τι είστε;
Για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης των πόρων στη τοπική αυτοδιοίκηση
Ένας τρόπος μόνο υπάρχει για να καταπολεμηθεί η διαφθορά και η κακοδιαχείριση των πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση που καταλαμβάνει πρώτη θέση ανάμεσα στους θεσμούς της πολιτείας. Να δημιουργηθούν παντού κοινωνικές συμπράξεις και τοπικά κινήματα συμμετοχικής δημοκρατίας με ενεργούς πολίτες ώστε η εξουσία του δήμου να προκύπτει πραγματικά από τους δημότες και όχι από τους χρηματοδότες.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που διατυπώνουν το ακόλουθο ερώτημα:«Τι είναι αυτό το πολίτευμα της Ψηφιακής Άμεσης Δημοκρατίας (ΨΑΔ), που πρέπει να επιδιώξουμε και να απαιτήσουμε να γίνει το πολίτευμα της Χώρας μας ; Τι συνταγματικές /νομοθετικές αλλαγές χρειάζεται να γίνουν για να έχουμε στη χώρα μας Ψηφιακή Άμεση Δημοκρατία ;»
«Πώς αισθάνεται ένας άνθρωπος απέναντι στην αμερικανική κυβέρνηση σήμερα; Απαντώ ότι του προξενεί μεγάλη δυσαρέσκεια ο οιοσδήποτε συσχετισμός μαζί της. Μου είναι αδύνατο, για παράδειγμα, να αναγνωρίσω το πολιτικό αυτό όργανο ως δική μου κυβέρνηση…». Πολλοί Αμερικανοί θα προσυπέγραφαν σήμερα αυτή τη φράση. Τη διατύπωσε πρώτος, το 1849, ένας συμπατριώτης τους, ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό, στο περίφημο δοκίμιό του «Πολιτική ανυπακοή»
Όσο η πελατειακή συμπεριφορά θα αποτελή συστημικό δεδομένο, τόσο το κράτος θα μένη παρασιτοφόρο και τυραννικό, έρμαιο της ανομικής ψυχής των πολιτών του. Βιώνουμε την δίνη μιας κρίσεως που κυοφορήθηκε προ πολλού. Την χαρακτηρίζουμε «δημοσιονομική», αλλά ξεπερνά τις λογιστικές συν δηλώσεις του όρου και παραπέμπει στις σχέσεις του Ρωμηού με το κράτος, για να καταλήξει στην νοοτροπία η οποία τις καθορίζει.
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η διάλεξη του Σλάβοϊ Ζίζεκ με θέμα “Ζώντας στην εποχή των τεράτων- Η κρίση, η Ευρώπη, ο Κομμουνισμός”, η οποία οργανώθηκε από το Αριστερό Βήμα την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου. Η αίθουσα Μ.Α.Χ του Πολυτεχνείου ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμο που άκουσε τον κ. Ζίζεκ να αναφέρεται σε μία σειρά καίριων θεμάτων, όπως την κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού, την παρέμβαση της άρχουσας τάξης στην εκπαίδευση και την κριτική, με σκοπό τη χειραγώγηση των ειδήσεων, του τρόπου σκέψης και της κουλτούρας.
Το πολίτευμα αυτό γεννήθηκε σε αυτόν εδώ τον τόπο, στην Ελλάδα πριν από 5000 τουλάχιστον χρόνια και ονομάσθηκε Δ η μ ο κ ρ α τ ί α.Από τη γέννηση του μέχρι τον 6οπΧ αιώνα, δηλαδή για 3000 τουλάχιστον χρόνια, το πολίτευμα είχε άτυπη μορφή χωρίς γραπτούς νόμους. Είναι το πολίτευμα που ονομάσθηκε από τον Φρειδερίκο Ένγκελς, «Αυθόρμητη Δημοκρατία των ηρωικών χρόνων της Ελλάδας».
Δυστυχώς Καλλικράτη και τούτη φορά …μπερδεύτηκες απ τη θέληση του Δία μας. Έλα όμως για να μην απογοητευτείς μου είπε να σε ανταμείψουμε για να τις πιστές σου υπηρεσίες . Θα ονομάσουμε το νέο Δήμο , Δήμο Αμφικλείας με λίγο Ελάτεια και με Κέντρο την Κάτω …Τιθορέα.
Έτσι λοιπόν είχε η ιστορία που ήθελε Κέντρο του Δήμου την Κάτω Τιθορέα αλλά με όνομα Αμφίκλεια και Ελάτεια. Όλα όμως αυτά που είπαμε είχαν γίνει στην εποχή της Πυθίας στην αρχαιότητα. Έλα όμως που η ιστορία μας …έλαχε να επαναλαμβάνεται…. ως φάρσα .
Αφού λοιπόν ολοκλήρωσε τις θεωρίες του περί νομιμότητας και δικαιοσύνης σε μια αυτάρκη φιλελεύθερη κοινωνία, στη συνέχεια ο Rawls επέκτεινε την προσέγγισή του στις διεθνείς σχέσεις αναλύοντας την ακόλουθη θεωρία: το δίκαιο των λαών. Για τον Rawls το γεγονός ότι κανένα ανεκτικό παγκόσμιο κράτος δεν μπορεί να είναι σταθερό είναι περιοριστικό του ρεαλισμού.
H δικαιοσύνη ως ακριβοδικία: η δικαιοσύνη σε μια φιλελεύθερη κοινωνία
Η δικαιοσύνη ως ακριβοδικία αποτελεί τη θεωρία του Rawls περί δικαιοσύνης για μια φιλελεύθερη κοινωνία. Ως μέλος της οικογένειας των φιλελεύθερων πολιτικών αντιλήψεων περί δικαιοσύνης παρέχει ένα πλαίσιο για τη νόμιμη χρήση της πολιτικής εξουσίας. Ωστόσο, η νομιμότητα είναι μόνο το ελάχιστο επίπεδο της πολιτικής αποδοχής.
Πολιτικός φιλελευθερισμός: νομιμότητα και σταθερότητα στο πλαίσιο μιας φιλελεύθερης κοινωνίας
Σε μια ελεύθερη κοινωνία οι πολίτες θα έχουν ανόμοιες κοσμοθεωρήσεις. Θα πιστεύουν σε διαφορετικές θρησκείες ή σε καμία θρησκεία. θα έχουν διαφορετική αντίληψη του σωστού και του λάθους.
Ο Rawls αντιλαμβάνεται πως η πολιτική φιλοσοφία εκπληρώνει τουλάχιστον τέσσερις ρόλους στο δημόσιο βίο μιας κοινωνίας. Ο πρώτος ρόλος είναι πρακτικός: η πολιτική φιλοσοφία μπορεί να αποκαλύψει βάσεις για έλλογη συμφωνία σε μια κοινωνία όπου οι οξείς χωρισμοί απειλούν να οδηγήσουν στη σύγκρουση.
Δείτε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του φυσικού και ειδικού σε συστήματα επικοινωνιών Δημοσθένη Κυριαζή στον Γιάννη Ζήση. Η συνέντευξη δόθηκε στα πλαίσια της εκπομπής «Αναλόγιο» στο Star Κεντρικής Ελλάδας.
Είναι προφανές ότι μεταξύ της νοημοσύνης των πολιτών και των πολιτευμάτων, υπάρχει ισχυρή συσχέτιση.
Είναι επίσης προφανές ότι για να κατανοήσουμε αυτή τη σχέση, πρέπει να γνωρίζουμε κάποια βασικά στοιχεία – το αλφάβητο – τόσο των πολιτικών συστημάτων, όσο και της νοημοσύνης.
Πρόσφατα παντρεύτηκε η κόρη του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ Κλίντον και της νυν Υπουργού Εξωτερικών Xίλαρι Κλίντον. Αυτός ο γάμος κόστισε από 3 έως 5 εκ. δολλάρια (δεν επιβεβαιώθηκε όμως αυτό) και, αν και επιχειρήθηκε να κρατηθεί υποτίθεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο θύμιζε όλους εκείνους τους γάμους που κάνουν όσοι ζουν για το θέατρο της ζωής.
Η εξουσία των πολιτών στις σημερινές Δημοκρατίες
«Εξουσία είναι η δυνατότητα, ως δικαίωμα και ως ισχύς, να λαμβάνει και να εφαρμόζει κάποιος αποφάσεις που αφορούν τους πολίτες».
Είναι πολύ μεγάλο το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει και στο οποίο είδαμε ότι οι πολιτικοί όχι μόνον δεν παίζουν κανέναν ρόλο στην ορθή διακυβέρνηση μιας χώρας, αλλά, όπως αποκαλύπτεται από τις περιπτώσεις της διαφθοράς, είναι και επιζήμιοι. Επιπροσθέτως, μαζί με τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, επηρεάζουν και τη ροή πληροφορίας (δημοσιογράφους, δίκτυα κ.ά.).
Οι πολιτικοί, θεωρητικά, εκλέγονται πάντα για να υπηρετήσουν τους άλλους, για να εκδηλώσουν, δηλαδή, ανιδιοτέλεια. Στην πραγματικότητα, όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, λειτουργούν μέσα από την επιθυμία και διαχειρίζονται την εξουσία προς ίδιον όφελος έτσι όπως το έχουν φανταστεί.
Είναι η βελτίωση της πολιτείας αποκλειστικά θέμα ενός αποφασισμένου προέδρου – πρωθυπουργού ή τα προβλήματα εδράζονται σε συστημικά και ανθρωπολογικά αίτια;Πόσο καθοριστικός παράγοντας για την αποκατάσταση του δικαιώματος της ποιότητας ζωής, ή της προστασίας του περιβάλλοντος είναι η ύπαρξη ώριμων πολιτών;
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
