Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η ανάγκη για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, σε τοπικό και διεθνές επίπεδο, υπό τις ευρύτερες δυνατές διαστάσεις είναι έκδηλη, εν μέσω, μάλιστα, βαθειάς οικονομικής κρίσης, όχι μόνο συνδικαλιστικά, αλλά βαθιά κοινωνικά, σαν ένα κοινωνικό μέτωπο. Η κοινωνία της εργασίας, υπό την ευρύτερη έννοιά της, πρέπει να ανασυγκροτήσει την πολιτική δύναμή της και να βγει από την παγίδα του καταναλωτισμού και του καταναλωτικού κατακερματισμού της που συντελείται μέσα από την κοινωνία του θεάματος· καλείται να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργία της σε σχέση με τη δυναμική συγκρότησης ενός πολιτικού-κοινωνικού-ιστορικού υποκειμένου.
περισσότερα…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (ΜΕΡΟΣ Α’) (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα της πρόκλησης του θανάτου ενός νέου ανθρώπου από σφαίρα αστυνομικού και της επακόλουθης εξέγερσης της νεολαίας έχουμε τρία αρχικά σημεία στα οποία πρέπει να δώσουμε την προσοχή μας.

Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

Είναι φανερό ότι για να φτάσουμε στις σημερινές θεσμικές και δογματικές πολιτικές ανατροπές, όταν μάλιστα υπάρχουν τόσο ισχυρά εμπεδωμένα συμφέροντα και ισχυρά εδραιωμένες νοοτροπίες, θα πρέπει να έχουν προηγηθεί γεγονότα τα οποία δεν έχουν δει  ακόμη το φως της δημοσιότητας.  
        Σίγουρα οι πολιτικοί γνώριζαν αρκετά περισσότερα από όσα έβρισκαν το φώς της δημοσιότητας καθώς επί κάποιους μήνες πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης κάθε τόσο κούναγαν το δάχτυλο λέγοντας «δείξτε μας, πέστε μας ποια είναι η αληθινή κατάσταση».

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

Η κρίση στην οποία φτάσαμε περιλαμβάνει, όπως έχει ειπωθεί, τα μυθικά ποσά αλληλόχρεου ρίσκου που φτάνουν έντεκα φορές το ΑΕΠ της Παγκόσμιας Οικονομίας. Στην κρίση αυτή πρέπει να αναζητήσουμε πιο συγκροτημένα ρόλους και ευθύνες, αφενός μεν στις λογικές των μεμονωμένων παικτών όπως πχ, Goldman Sachs, Lehman Brothers, Merrill Lynch κλπ και αφετέρου ευθύνες της «λογικής» νοοτροπίας του συστήματος. 

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ) ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ (του Γιάννη Ζήση)

 Ήδη το οικονομικό σύστημα, τόσο στην εσωτερική διαμόρφωση της αγοράς όσο και στο διεθνή του χαρακτήρα, είναι αντιμέτωπο με την ανάγκη μιας μεταρρύθμισης. Η αρχική δυναμική αυτής της μεταρρύθμισης φαίνεται να συνδέεται με τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Βλέπουμε για παράδειγμα ξανά την ανάγκη να συνεργεί το κράτος με τις αγορές τόσο ελεγκτικά όσο και επενδυτικά-παρεμβατικά και σχεδιαστικά.

Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ (των Γιάννη Ζήση- Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Για να κατευθύνει κανείς ιδέες στον τομέα της διακυβέρνησης είτε αυτές οι ιδέες συνδέονται με την πολιτική διακυβέρνηση είτε αυτές συνδέονται με την οικονομική διακυβέρνηση, που είναι οι δυο βασικοί άξονες διακυβέρνησης στον φυσικό κόσμο, βασικά δεν λειτουργεί κανείς μέσω του φορέα της επιθυμίας, του θυμικού, έστω και αν ρίχνει φως. Αυτό είναι μια βασική διεργασία που χρειάζεται για την πολιτισμική εξισορρόπηση. Είναι ο τρίτος τομέας. 

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΓΑΛΗ «ΆΣΠΡΗ ΜΕΡΑ» ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

Μετά από βδομάδες βαρύτατης χρηματιστηριακής νέφωσης βγήκε ξανά ο ήλιος της αισιοδοξίας και το εκκρεμές των δεικτών άγγιξε τα αντίπερα όριά του. Δεν μπορεί να ξέρει βέβαια κανείς για πόσο καιρό θα παραμείνει αυτή η αισιοδοξία και πόσο βιώσιμη είναι. Ξέρουμε όμως ότι σ’ αυτή την αλλαγή τον ρυθμιστικό ρόλο δεν τον έπαιξε η αίσθηση της υποτίμησης των μετοχών για να ανακτήσουν το έδαφος το οποίο δικαιούνται, αλλά συγκεκριμένες ρυθμιστικές παρεμβάσεις ή πολιτικές ειδήσεις.

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΟΠΤΕΥΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ (του Γιάννη Ζήση)

Βγαίνουνε τώρα φορείς και λένε ότι έχουμε μπροστά μας ένα χρόνο για εξομάλυνση ή πχ εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αυτό ή ο τάδε οργανισμός εκτιμά κάτι διαφορετικό ή Υπουργοί και Πρωθυπουργοί λένε κάτι άλλο. Καλά μιλάνε τώρα για την εξομάλυνση, όταν δεν έχει φανεί όλο το τοπίο και οι πραγματικές αποκρίσεις. 

Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΥΣΚΑ ΥΠΕΡΤΙΜΗΣΗΣ (των Γιάννη Ζήση- Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Έχουμε μια διπολικότητα του φαινομένου της φούσκας δείχνοντας ότι τελικά όταν χάνεται το μέτρο προς την μία μεριά, μετά χάνεται και προς την άλλη. Γι’ αυτό και πρέπει να ξανά επιστρέψουμε σε μια κουλτούρα του μέτρου και όχι των άκρων, όχι των μεγάλων αποκλίσεων. Μετά από την φούσκα υπερτίμησης τώρα αναπτύσσεται σε ειδικούς τομείς μια φούσκα υποτίμησης, γιατί ακόμη στο γενικό πεδίο αυτή η τεράστια φούσκα δεν έχει ξεφουσκώσει παρά ελάχιστα. 

Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ (των Γιάννη Ζήση- Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι ούτε ο κρατισμός είναι η λύση των προβλημάτων γιατί και το κράτος στην ουσία ελέγχεται από ιδιώτες, είτε αυτοί είναι οι πολιτικοί, οι οποίοι έχουν τις δικές τους βουλήσεις, είτε είναι οι ισχυροί οικονομικά και επικοινωνιακά οι οποίοι ελέγχουν τους μηχανισμούς και τους πολιτικούς, είτε είναι και οι ίδιοι οι λαοί που μπορεί να πιέσουν με ένα τρόπο εποικοδομητικό ή μη εποικοδομητικό.       

Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΔΙΑΣΩΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)

  Είναι προφανές ότι την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις ζητούν σπάσιμο των κανόνων της αγοράς στον τομέα της ανταγωνιστικότητας και της παρεμβατικότητας του κράτους, την ίδια ώρα οι ίδιες θέλουν να διατηρήσουν προνομιακή ελευθερία στην πρωτοβουλία για τη διαχείριση των πακέτων διάσωσης και όχι μόνο να έχουν ένα λόγο στην στόχευση και στην διαδικασία αξιοποίησης του.

Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (του Γιάννη Ζήση)

Τελικά η πολυθρύλητη συνάντηση των G20 ως ένα ορόσημο στήριξης και ανασυγκρότησης των οικονομιών και των αγορών φαίνεται υπερβολικά φτωχή, και η φτωχικότητά της ξεκινάει από την συστημική μονοκαλλιέργεια της πολιτικής που διαπλέκεται με την αγορά και που δεν μπορεί να απελευθερώσει τις δημιουργικές της δυνάμεις.

Διαβάστε περισσότερα...