Τον Ιούνιο, πολλές ομάδες αγροτών, κοινότητες και συνεταιρισμοί καταναλωτών σε όλο τον κόσμο γιόρτασαν την Παγκόσμια Ημέρα Τοπικοποίησης . Ενώ ξεκίνησε για πρώτη φορά το 2020 από την Local Futures, η εκστρατεία στοχεύει να περιορίσει τα τρόφιμα και τις οικονομικές δομές στο επίπεδο των κοινοτήτων – επιτρέποντας στις περιφέρειες και τους ντόπιους κατοίκους να διατηρήσουν μια σταθερή προσφορά τροφίμων για τον εαυτό τους, ενώ οι νεοφιλελεύθερες οικονομικές δυνάμεις κρατούνται εκτός.Οι κινήσεις τοπικοποίησης παρέχουν πολλή έμπνευση για το πώς να αναδιαμορφώσουμε τα συστήματα διατροφής μας. Κατά τη διάρκεια μιας από τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Τοπικοποίησης, ο PV Satheesh από την Deccan Development Society στην Άντρα Πραντές της Ινδίας μοιράστηκε το πώς οι κοινότητες, με τις οποίες συνεργάζονται, δημιούργησαν τις δικές τους τράπεζες σπόρων, μονάδες επεξεργασίας κεχριού, τοπικά καταστήματα τροφίμων και εστιατόρια και επέτρεψαν στις γυναίκες να παίρνουν τον έλεγχο της αγοράς πιέζοντας την κρατική κυβέρνηση να ανακατευθύνει τις δημόσιες επιδοτήσεις προς τις αυτόχθονες, προσαρμοσμένες στο κλίμα τοπικές καλλιέργειές τους.
Ένα άλλο εμπνευσμένο παράδειγμα είναι η αγορά Bhoomi Santhe, μια αγορά αγροτών που πραγματοποιείται δύο φορές το μήνα στο Bhoomi Campus στη Μπανγκαλόρ. Αυτή η αγορά ενθαρρύνει την εμβάθυνση των σχέσεων όχι μόνο μεταξύ πελατών και παραγωγών, αλλά και εντός της τοπικής κοινότητας. Η αγορά προσφέρει πολύ περισσότερα από φρέσκα λαχανικά, φρούτα και άλλα τοπικά προϊόντα, όπως όσπρια, ρύζι, κεχρί, μπαχαρικά, μέλι ή γκι. Είναι επίσης ένας χώρος εξερεύνησης εναλλακτικών λύσεων πέρα από το κυρίαρχο πρότυπο ανάπτυξης, οργανώνοντας εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες, ομιλίες, συζητήσεις, κριτικές ταινιών και παραστάσεις.
Η τρέχουσα επισιτιστική κρίση, αποτέλεσμα ενός ευρύτερου μείγματος προβλημάτων από την πανδημία Covid-19 και τον πόλεμο στην Ουκρανία έως την κλιματική κρίση και την κερδοσκοπία στις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθιστά σαφές ότι η εξάρτηση από τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού είναι επικίνδυνη, ειδικά όταν πρόκειται για βασικές ανάγκες όπως η τροφή. Σε αυτό το πλαίσιο, η τοπικοποίηση των συστημάτων τροφίμων είναι ένας κρίσιμος τρόπος αντιμετώπισης ορισμένων από τα πιο πιεστικά παγκόσμια προβλήματα. Όχι με την έννοια του εθνικισμού, των συνόρων ή των φυλασσόμενων αποθεμάτων και της απομόνωσης, αλλά με την επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο οργανώνουμε το εμπόριο και την υποταγή του στις ανάγκες των τοπικών συστημάτων τροφίμων. Σημαίνει επίσης τη θέσπιση επειγόντων μέτρων για τη διασφάλιση της πρόσβασης στη γη, ειδικά για τους νέους και τις γυναίκες.
Η τοπικοποίηση των συστημάτων τροφίμων προσφέρει μια σημαντική διέξοδο από την τρέχουσα εταιρική κυριαρχία. Παρ’ όλη τη συζήτηση για την εταιρική ευθύνη και υπευθυνότητα, αυτό που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε είναι ψευδείς λύσεις, πλαστή εταιρική διαφήμιση για δήθεν προστασία του περιβάλλοντος και συνεχή καταστροφή, ενώ τα κέρδη των εταιρειών συνεχίζουν να αυξάνονται.
Πηγή : Grain
