Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ (της Χριστίνας Πάντζου)
Η δημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάιν συνδύασε όλες αυτές τις ιδιότητές της για να δημιουργήσει μια ταινία καταγγελίας των πρακτικών και συμφερόντων που καταστρέφουν τις ζωές των ανθρώπων και το περιβάλλον του πλανήτη. «Για να είμαι ειλικρινής πάντα μισούσα τις ταινίες για την κλιματική αλλαγή», δήλωσε παρουσιάζοντας την περασμένη εβδομάδα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το ντοκιμαντέρ «This Changes Everything» (Αυτό τα αλλάζει όλα). «Ισως έχουμε βαρεθεί να ακούμε για τα παγόβουνα που λιώνουν, τις πολικές αρκούδες που λιμοκτονούν και το τέλος του κόσμου που έρχεται. Ή ίσως φταίει που δεν μας αφηγήθηκαν σωστά όλη την ιστορία», λέει η συγγραφέας των διάσημων δοκιμίων «No Logo» και «Το Δόγμα του Σοκ», που συνυπογράφει το ντοκιμαντέρ με τον σύζυγό της, τον κινηματογραφιστή Αβι Λιούις.
Η ταινία εμπνέεται αλλά δεν αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της, όπου εκθέτει τη σχέση ανάμεσα στην υπερθέρμανση του πλανήτη και το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο εμποδίζει λυσσαλέα τις απαραίτητες αλλαγές γιατί, όπως εξηγεί, «γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος θα αποτελέσει ρωγμή στο καπιταλιστικό οικοδόμημα».
Στο ντοκιμαντέρ τους επέλεξαν τέσσερα σημεία του κόσμου όπου τα λαϊκά οικολογικά κινήματα μάχονται με επιτυχία κατά βιομηχανικών και οικονομικών συμφερόντων που με τη δράση τους απειλούν το περιβάλλον, τους ανθρώπους και το κλίμα του πλανήτη.
«Ο αγώνας κατά της κλιματικής αλλαγής δεν αποτελεί απλά ένα ζήτημα: είναι το πλαίσιο όπου μπορούν να συναντηθούν πολλά κοινωνικά κινήματα που αρχίζουν και αλλάζουν τον κόσμο» λέει η Ναόμι Κλάιν | ΑΠΕ-ΜΠΕ/ ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Ξεκινούν από την πατρίδα τους τον Καναδά, στο Tar Sands, όπου η εξόρυξη πετρελαίου μολύνει τα εδάφη των ιθαγενών. Συνεχίζουν στη Μοντάνα, που απειλείται επίσης από την πετρελαϊκή βιομηχανία. Κάνουν μια στάση στο Αντρα Πραντές της Ινδίας, όπου οι κοινότητες μάχονται κατά των ανθρακωρυχείων που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Και καταλήγουν στην Ελλάδα, όπου η κρίση χρησιμοποιείται σαν πρόφαση για να επιτραπεί σε ξένες εταιρείες να λεηλατήσουν τον φυσικό της πλούτο, παρουσιάζοντας τον αγώνα των κατοίκων της Ιερισσού και της Μεγάλης Παναγιάς κατά της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές.
Για την Κλάιν η κλιματική αλλαγή είναι ο κοινός παρονομαστής πολλών αγώνων: για την εργασία, τα δικαιώματα των γυναικών και των ιθαγενών, τη φυλετική δικαιοσύνη, τη μετανάστευση, αλλά και κατά των εκτοπισμών, της παρακμής των πόλεων, της διάλυση του δημόσιου τομέα κ.λπ.
Οπως χαρακτηριστικά λέει: «Ο αγώνας κατά της κλιματικής αλλαγής δεν αποτελεί απλά ένα ζήτημα: είναι το πλαίσιο όπου μπορούν να συναντηθούν πολλά κοινωνικά κινήματα που αρχίζουν και αλλάζουν τον κόσμο».