ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΕΥΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ (του Γιώργου Κολέμπα)

Σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και συγγραφέα Λόη Λαμπριανίδη, αλλά και την έρευνα της Endeavor Greece, 200.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ελλάδα από την αρχή της κρίσης, εδώ και πέντε χρόνια. Από τους 160.000 με 180.000 αποφοίτους πανεπιστημίων που έχουν μεταναστεύσει από την Ελλάδα, οι μισοί είναι κάτοχοι διδακτορικού.
Το 71% περίπου έχουν μεταναστεύσει σε ευρωπαϊκές χώρες. Το υπόλοιπο 29% έχει ταξιδέψει για την μακρινή Αυστραλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Ανάλογα με την ειδικότητα: οι Έλληνες οικονομολόγοι έχουν απορροφηθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο, οι γιατροί από τη Γερμανία, οι πληροφορικοί από τις ΗΠΑ και οι μηχανικοί από τη Μέση Ανατολή.

Τα ποσοστά μετανάστευσης βρέθηκαν στο ζενίθ τους το 2013, όταν τριπλασιάστηκαν από τα προ-κρίσης επίπεδα. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι η τάση για μετανάστευση δεν έχει υποχωρήσει, ενώ το 46% των Ελλήνων που ζουν στη χώρα σκοπεύουν να εγκατασταθούν στο εξωτερικό. Δεν αποτελεί έκπληξη αυτό αφού περισσότερες από 1 εκατ. θέσεις εργασίες έχουν χαθεί τα τελευταία 6 χρόνια.

Και αυτό είναι το πρόβλημα. Όλοι περιμένουν «σωτήρες», για να λυθούν όλα τα προβλήματα, με κύριο αυτό της δημιουργίας εισοδημάτων. Οι νέοι «εγκέφαλοί» μας επιλέγουν τη φυγή για αυτό και έτσι έχουμε νέας μορφής εξωτερική μετανάστευση.

Αν η νέα κυβέρνηση θέλει να λύσει αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι πολύ βασικό γιατί συνδέεται με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την οικονομική αυτοδυναμία της, ώστε να έχουμε και αυτοδύναμη πολιτική την οποία υπόσχεται, θα χρειασθεί να πάρει μέτρα. Μέτρα που θα συνεισφέρουν στη δημιουργία ενός νέου ρεύματος «εσωτερικής μετανάστευσης» των άνεργων νέων των πόλεων προς την περιφέρεια.

Και επειδή δεν υπάρχουν χρήματα σήμερα-όπως θα μπορούσε να ισχυρισθεί η κυβέρνηση-για να επιδοτηθεί η ατομική μετεγκατάσταση αυτών των νέων, θα ήταν συνετό να βοηθηθεί η συλλογική δημιουργική εγκατάσταση στην περιφέρεια. Με τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών-νομικών διευκολύνσεων και διάθεσης μέσων παργωγής, όπως δημόσιας ή δημοτικής γης ή χώρων και μέσων των επιχειρήσεων που έχουν κλείσει ή φτωχεύσει- για τη δημιουργία συνεταιρισμών-συνεργατικών κοινωνικής-αλληλέγγυας οικονομίας των αναγκών, ομάδων παραγωγών στην αγροτική παραγωγή και τη μεταποίηση προϊόντων διατροφής και ένδυσης κ.λπ.

Οι εξειδικευμένοι νέοι μας κάνοντας χρήση των δεξιοτήτων τους-πόροι που «κοιμούνται» σήμερα περιμένοντας μια μισθωτή θέση εργασίας-μπορούν να βοηθήσουν για τη δημιουργία αυτών των δομών εργασίας, που για να είναι παραγωγικές και όχι μόνο στο επίπεδο της προσφοράς υπηρεσιών, είναι καλύτερα να δημιουργηθούν στην περιφέρεια και όχι σε ένα αβίωτο λεκανοπέδιο Αττικής ή το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης.

Η πρόταση που κάνουμε στην ιστοσελίδα της Τοπικοποίησης βέβαια, είναι αυτή της εγκατάστασης με τη μορφή “διευρυμένων οικογενειών” με κοινό ταμείο. Για την “διευρυμένη οικογένεια” διαβάστε την ανάρτησή μας: http://www.topikopoiisi.com/1/post/2013/04/350.html

Πηγή: Εναλλακτικός, enallaktikos.gr

Φωτογραφία 1η: wikimedia.commons (Man vyi)
Φωτογραφία 2η: Γιώργος Κολέμπας