ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ο ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΕΦΑΛΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ “ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ” (του Γιώργου Κολέμπα)

- Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

laxanika - Σόλων ΜΚΟΗ Κυβέρνηση συνδιαλέγεται με το Γιουρογκρουπ για ένα νέο πρόγραμμα με βασικό επιχείρημα την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Απο ότι φαίνεται έχει αποφασίσει ότι χρειάζεται ακόμη τα χρήματα των δανειστών για να τα πετύχει, παρόλο που προεκλογικά έλεγε ότι δε χρειάζεται άλλες «δόσεις». Μπορεί πραγματικά αυτό να είναι απαραίτητο προς το παρόν, αφού δε μπορεί να «κόψει» νέο χρήμα, όπως θα μπορούσε να γίνει σε ένα βαθμό, αν είχε δικό της νόμισμα.


Όμως αν θέλει να απεξαρτηθεί από την «κάνουλα» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα πρέπει στη συνέχεια να δρομολογήσει πολιτικές, όχι επιστροφής στην προ κρίσης «ανάπτυξη» και «ευημερία», αλλά στροφής προς την όσο γίνεται μεγαλύτερη αυτάρκεια και οικονομική αυτοδυναμία της χώρας. Ο πρωταρχικός τομέας όπου μπορεί να επιτευχθεί αυτό είναι ο αγροδιατροφικός τομέας.

Κάτι «ψυθίρησε» για αυτό ο υπουργός γεωργίας και αγροτικής ανάπτυξης, αλλά αυτό δε θα είναι δυνατό, αν δεν επιδιωχθεί με επίμονο τρόπο και δε διαμορφώσει ένα πρόγραμμα-εξειδικευμένο για κάθε περιοχή της χώρας- ανάδειξης του τομέα σαν εφαλτήρα, όχι μόνο αντιμετώπισης της επισιτιστικής κρίσης, αλλά και επίτευξης της αυτοδυναμίας. Μετά το 1981 το ισοσύγιο των αγροδιατροφικών προϊόντων είναι σε μεγάλο βαθμό αρνητικό και οι εισαγωγές ειδών διατροφής συνέτειναν εκτός των άλλων και στη δημιουργία των χρεών της χώρας.

Επιστροφή σε θετικό ισοζύγιο απαιτεί απασχόληση μεγαλύτερου -από το σημερινό-μέρους του ενεργού πληθυσμού στον τομέα της παραγωγής και μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, ανασύσταση της κλωστοϋφαντουργίας και βιομηχανίας ζάχαρης, καμπάνιες μποϋκοτάζ των εισαγόμενων διατροφικών προϊόντων και προϊόντων ένδυσης και στροφής των καταναλωτών στα τοπικά προϊόντα κάθε περιοχής και εποχής. Σε συνδυασμό βέβαια με καμπάνιες προώθησης διαφορετικού τρόπου ζωής, που δε θα στηρίζεται στην υπερκατανάλωση, αλλά στην επάρκεια και την ποιότητα(αν αυτό εννοούσε και ο υπουργός οικονομίας Βαρουφάκης μιλώντας για «λιτό βίο», θα συμφωνούσα μαζί του, αν και προτιμώ τον όρο «ευζωία»).

Ένα τέτοιο πρόγραμμα στροφής στην μεγαλύτερη αυτάρκεια-αυτοδυναμία θα μπορούσε να σκιαγραφηθεί ως εξής:

  • Βάση του ο «πολυλειτουργικός» αγρότης με κοινοτίστικη αντίληψη για αναζωογόνηση της υπαίθρου και όχι για τις επιδοτήσεις, με ολοκληρωμένα αγροκτήματα  πολυκαλλιέργειας- πολλά διαφορετικά είδη, ζωϊκών και φυτικών- με βελτιωμένο έδαφος και περιβάλλον, με ντόπια βιοποικιλότητα, με μεταποίηση-διάθεση προϊόντων.
  • Ομάδες παραγωγών, γεωργικοί συνεταιρισμοί νέου τύπου(λειτουργία με συνέλευση μελών), παραγωγοκαταναλωτικοί συνεταιρισμοί και δίκτυα κοινωνικής-συνεργατικής-αλληλέγγυας οικονομίας για διακίνηση χωρίς μεσάζοντες
  • Μετατροπή της χώρας ή έστω κάποιων περιοχών της σε ζώνες οικο-καλλιέργειας, ελεύθερες από μεταλλαγμένα(και στην παραγωγή και στη διακίνηση), με πέρασμα από το χημικό τρόπο παραγωγής-απαιτεί συν τοις άλλοις μεγάλες εισροές με εισαγωγή ειδών αγροτεχνολογίας- σε βιολογικό, βιοδυναμικό, φυσικό ή αεικαλλιέργειας (permacalture). Τα με τέτοιο τρόπο παραγόμενα προϊόντα θα έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και για τις εξαγωγές. Ανάπτυξη της επωνυμίας των τοπικών προϊόντων. Αναδιάρθρωση των καλλιεργειών σε κάθε περιοχή με τρόπο που να ικανοποιούν τις ανάγκες διατροφής του τοπικού πληθυσμού και δεν απαιτούν μεγάλες εισροές σε ενέργεια και νερό.
  • Μεταποίηση των γεωργικών σε προϊόντα διατροφής και ένδυσης(π.χ. ανασύσταση υφαντουργείων, βιομηχανιών ζάχαρης)
  • Αναβλάστηση δασών, σταμάτημα ερημοποίησης, αποκατατάσταση άγριας φύσης, ποταμών λιμνών παραλιών, αναζωογόνηση εδαφών αποκαθιστώντας την οργανική ύλη και τον εδαφολογικό άνθρακα, ώστε να απορροφήσουμε τα επόμενα χρόνια τη περίσσια του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας (αιτία για τη κλιματική αλλαγή-καταστροφή που έρχεται αν δεν το κάνουμε).
  • Διάθεση δημόσιας και δημοτικής γης σε νέους αγρότες και ομάδες ανέργων των πόλεων για μετεγκατάσταση. Καταλήψεις εκκλησιαστικής γης από κινήματα ανέργων-σε περίπτωση που δεν τους διατίθεται από την εκκλησία- για προσπάθεια αυτοαξιοποίησης της παραγωγικής τους δυνατότητας-εγκατάσταση σε παρατημένα χωριά. Αντίστροφη εσωτερική μετανάστευση-αντί εξωτερικής-με στήριξη συλλογικών μετεγκαταστάσεων σημερινών ανέργων νέων στην περιφέρεια, σε χώρους αυτοπαραγωγής και αυτοδιαχείρισης.
  • Καλλιέργεια αστικής και περιαστικής δημοτικής γης, δημοτικοί –κοινωνικοί λαχανόκηποι από κινήματα γειτονιάς, από συνταξιούχους ή «καλλιεργητές του σαβατοκύριακου» και του «ελεύθερου χρόνου».

Ειδικότερα για τον πρωτογενή τομέα :

  1. Κέντρο Υποστήριξης της Βιολογικής, Φυσικής και Παραδοσιακής παραγωγής
  2. Ειδικότητα Βιολογικής Γεωργίας στις Γεωπονικές Σχολές των Πανεπιστημίων.
  3. Στα ΕΠΑΛ αντίστοιχες ειδικότητες Οικο-γεωργίας
  4. Συνεταιρισμοί (ιδιαίτερα γυναικείοι) και δίκτυα μεταποίησης, εμπορίας και προώθησης τοπικών προϊόντων καθώς και δίκτυα ανταλλαγών προϊόντων, υπηρεσιών, εργασιών και εξοπλισμού.

 

Πηγή/φωτογραφίαtvxs.gr