“ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΙΟΡΙΑ” ΣΤΟ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ

«Τρεις ημέρες διορία» διαρρέει το πρακτορείο Reuters ότι έχει η Ελλάδα στη διάθεσή της για να «πείσει» τους δανειστές της ότι είναι άξια να λάβει την επόμενη δανειακή δόση, των 8,1 δις ευρώ.
To σενάριο, τις παραμονές κάθε δόσης χιλιοπαιγμένο. Νέα μέτρα εναντίον των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που με τόσες θυσίες κατακτήθηκαν στο παρελθόν.
Η πολιτική της Τρόικας στην Ελλάδα παρουσιάζει αξιοσημείωτη επιτυχία: η ανεργία και η ανέχεια έχουν πλέον φτάσει σε τέτοιο σημείο που ο βασικός στόχος για κάθετη μείωση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων φαίνεται ότι επιτυγχάνεται πιο εύκολα από ότι στην αρχή –της κρίσης- πιστευόταν.

Τα σενάρια που διαρρέουν από διάφορες πηγές αποτελούν είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο τεράστια νίκη του κεφαλαίου και των υπηρετών του:
-εκ νέου μείωση κατώτατων μισθών,
-εκ νέου μείωση συντάξεων και εφάπαξ,
-δυνατότητα λοκ-άουτ εκ μέρους των εργοδοτών σε μία προσπάθεια να παραλύσουν τα απεργιακά δικαιώματα,
-διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, σε όσες νοσοκομειακές μονάδες έχουν απομείνει ανοιχτές.

Ο κόσμος περιμένει τη σωτηρία του απο τον καναπέ των σπιτιών του τα οποία επίσης θα κινδυνεύουν καθώς έρχεται –με τη μορφή φημολογίας ακόμα- ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.

Περιμένει τη σωτηρία του από κάποιους “από μηχανής θεούς” που δεν ξέρει ποιοί είναι, αλλά ούτε θέλει και να “εμπλακεί” μαζί τους. Επιπλέον θέτει εαυτόν εκτός του πολιτικού συστήματος της χώρας του, λες και δεν είναι ο ίδιος ο πολίτης υπεύθυνος για αυτούς που τον κυβερνούν, λες και οι πολιτικοί και η πολιτική δεν είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας της οποίας ο ίδιος αποτελεί μέρος.

Το δημόσιο έχει κυρήξει επί της ουσίας στάση πληρωμών εδώ και καιρό, οι μικρές επιχειρήσεις είναι γονατισμένες, η αγορά σε πλήρη αποσύνθεση και κάθε νέο κυβερνητικό μέτρο προκαλεί σταθερά αιμορραγία στην αγορά και τους πολίτες, προσανατολιζόμενο προς την επίτευξη των ξεκάθαρων στόχων κυβερνώντων και Ευρωπαίων, α) της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας και της λειτουργίας της οικονομίας, και β) της μείωσης του κόστους εργασίας μιας ευρωπαϊκής χώρας σε ασιατικά στάνταρ.

Η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει επειδή δεν το έχουν ανακοινώσει τα μεγάλα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια. Αλλά «μπαίνει στο δρόμο της ανάπτυξης» όπως μας ενημερώνουν χωρίς επιχειρήματα και αποδείξεις ακριβώς οι ίδιοι σταθμοί, υπηρέτες της παρούσας πολιτικής, όντας άλλωστε υπό την ιδιοκτησία μεγάλων οικονομικών παραγόντων της χώρας.

Έχει χρεοκοπήσει όμως τόσο η παιδεία και η εκπαίδευση, οι οποίες βαδίζουν προς την πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, καθώς και η αγοραστική δύναμη των κατοίκων της χώρας, η οποία με γρήγορα βήματα διολισθαίνει σε νούμερα αντίστοιχα της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, χωρίς να είναι τυχαίο ότι και η σημερινή κυβέρνηση θυμίζει κυβερνήσεις της εποχής εκείνης στη ρητορική και τις πρακτικές της.

Έχει χρεοκοπήσει το δικαίωμα στην εργασία και μαζί το δικαίωμα στη ζωή για όλες τις νέες γενιές. Και μαζί με όλα αυτά η πολιτική σκέψη, η δυνατότητα γνώσης και κρίσης για όσα συμβαίνουν.

Έχει χρεοκοπήσει όμως και η λογική: συνεχίζεται με πρωτοφανές πείσμα μια πολιτική της οποίας οι «αριθμοί» δεν βγαίνουν, οι στόχοι αποτυγχάνουν οικτρά, οι εκτιμήσεις διαψεύδονται πανηγυρικά η μία πίσω από την άλλη, την ίδια στιγμή που κάθε νέο μέτρο επιφέρει νέο χτύπημα κάτω από τη μέση για εκατομμύρια ανθρώπους.

Όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε, για τον «μεγάλο στόχο» που έχει τεθεί εδώ και τρία χρόνια, να «ξαναβγεί» η χώρα «στις αγορές» που την κατέστρεψαν, για να ξαναενταχτεί στο ίδιο σύστημα που την γονάτισε, και να επιτυγχάνει μέχρι τότε να παίρνει κάθε κάποιους μήνες μία «δόση» σαν τον ετοιμοθάνατο ναρκομανή. 
Μια δόση που θα κατευθύνεται στις τράπεζες και την εκπλήρωση παλιών δανειακών υποχρεώσεων, και θα έρχεται κάθε φορά με νέα καταστροφικά για την ζωή και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών μέτρα…

Φωτό: wikipedia

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
ariskaparakis@gmail.com

2 Ιουλίου 2013