ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΨΥΧΡΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Barents and Kara Sea map - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

Barents and Kara Sea map - Σόλων ΜΚΟΟι εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες του φετινού χειμώνα σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν αρκετούς να μιλήσουν για τις «υπερβολές» σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

Όμως, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια υπερθέρμανση δεν σημαίνει ηπιότερους χειμώνες όπως πολλοί αφήνουν να εννοηθεί, αλλά όλο και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, είτε τον χειμώνα, είτε το καλοκαίρι.

Ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι αρνητές/σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής αποτελούν ιδιαίτερα μεγάλο κομμάτι της πολιτικής και οικονομικής ελίτ, κάθε βαρυχειμωνιά τα τηλεοπτικά δίκτυα κατακλύζονται από ειδικούς και μη, οι οποίοι επικαλούνται τις χαμηλές θερμοκρασίες για να «αποδείξουν» την «φούσκα» της κλιματικής αλλαγής.

Το πρόβλημα βέβαια που προκύπτει για τον απλό κόσμο –συνήθως τηλεθεατή- είναι ότι ενημερώνεται –εν αγνοία του- αποσπασματικά, αφού οι «ειδικοί» αυτοί εντέχνως αποκρύπτουν πως η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη, δεν σημαίνει απαραίτητα ηπιότερους χειμώνες, αλλά συνεπάγεται περισσότερα και όλο και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα, ανεξαρτήτως εποχής.

Η φετινή παγωνιά η οποία περιλαμβάνει για πολλές περιοχές ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών και χιονοπτώσεων οφείλεται σύμφωνα με Βρετανούς ειδικούς στα κύματα ψύχους που δημιουργεί το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική.

Μία τεράστια έκταση στον βόρειο Αρκτικό Κύκλο, στις θάλασσες Μπάρεντς και Κάρα στον ρωσικό βορρά, η οποία καλυπτόταν συνήθως από πάγους έχει μετατραπεί σε θάλασσα εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Το κύμα ψύχους που δημιουργήθηκε σε όλη την Ευρώπη και είχε ως αποτέλεσμα 221 νεκρούς, οφείλεται σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις στους πολύ κρύους ανέμους που δημιουργήθηκαν στις θάλασσες του Αρκτικού Κύκλου και κατέβηκαν προς τα νότια. 
Καθώς οι πάγοι της Αρκτικής λιώνουν η θερμοκρασία του νερού είναι υψηλότερη από την αντίστοιχη της ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συστήματα υψηλής πίεσης στην ατμόσφαιρα της βόρειας Ευρώπης και ειδικότερα της Ρωσίας. 
Η υψηλή πίεση στα συστήματα αυτά συντελεί ώστε οι βόρειοι άνεμοι που κάθε χρόνο πνέουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο να είναι όλο και ψυχρότεροι.

Όλο και περισσότεροι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια παρατηρούν αλλαγές στην κατεύθυνση και τις συνηθισμένες ιδιότητες των ανέμων εξαιτίας της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας και της δημιουργίας ακραίων ατμοσφαιρικών πιέσεων.
Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας είναι υπεύθυνη για το λιώσιμο των πάγων. Καθώς τα νερά που δημιουργούνται στις θάλασσες του αρκτικού κύκλου είναι θερμότερα από την ατμόσφαιρα των περιοχών, οι υψηλές πιέσεις που δημιουργούνται, συντελούν όχι μόνο στην μεγαλύτερη ψύχρανση των ανέμων, αλλά και στην αποσταθεροποίηση της ατμόσφαιρας, με αποτέλεσμα διαφορές στην ατμοσφαιρική πίεση μεταξύ των αρκτικών περιοχών και των νοτιότερων περιοχών της Ευρώπης.

Κάτι αντίστοιχο παρατηρείται και για τις Η.Π.Α. μέσω των τελευταίων δορυφορικών φωτογραφιών της Αλάσκα, από τις οποίες έχει «χαθεί» μία τεράστια έκταση πάγων η οποία έχει μετατραπεί σε νερό. Οι υψηλές πιέσεις ενισχύουν τους βόρειους ανέμους σε Καναδά και Ηνωμένες Πολιτείες με αποτέλεσμα πάρα πολλές περιοχές να καταγράφουν ρεκόρ χιονοπτώσεων και χαμηλών θερμοκρασιών. Η υψηλότερη μέση ατμοσφαιρική θερμοκρασία εξηγεί και τις αυξημένες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις καθώς συντελεί στην συγκράτηση περισσότερων υδρατμών. Ο καθηγητής Τζον Βαρ του Αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικών Ερευνών παρατηρεί ότι «το νερό που προστίθεται κάθε χρόνο στον πλανήτη από το λιώσιμο των πάγων είναι τουλάχιστον 500 δις τόνοι, ποσότητα ικανή να καλύψει ολόκληρη την έκταση των Η.Π.Α. κατά 0.45 μέτρα»

Κάθε χειμώνα και καλοκαίρι όταν και παρατηρούνται οι ακραίες καιρικές συνθήκες στις δυτικές ανεπτυγμένες χώρες τα Μ.Μ.Ε. και το διαδίκτυο κατακλύζονται από έρευνες και θεωρίες «ειδικών» και ειδικών που πολλές φορές απέχουν πολύ από την αλήθεια εξαιτίας της αποσπασματικής εξαγωγής συμπερασμάτων προκειμένου να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα.

Το γεγονός της ιδιοτελούς αυτής «συνεισφοράς» στην επιστήμη φαίνεται και από την τεχνητή διαμάχη των αρνητών/σκεπτικιστών με την συντριπτική πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου σε ολόκληρο τον πλανήτη. Όπως ανέφερε σε διάλεξή του το 2010 για το ζήτημα ο Νόαμ Τσόμσκι:«Αν διαβάσετε ένα τυπικό άρθρο, ας πούμε από τους Νιου Γιορκ Τάιμς, θα σας λέει ότι υπάρχει αντιπαράθεση σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Αν κοιτάξετε την αντιπαράθεση περί κλιματικής αλλαγής, στη μία πλευρά βρίσκεται το 98% των σχετικών με το ζήτημα επιστημόνων και από την άλλη το 2% σοβαρών επιστημόνων που το αμφισβητούν και ίσως κάποιοι γερουσιαστές. Αυτό μας παρουσιάζεται ως διαβούλευση, ως αντιπαράθεση και συζήτηση! (…)Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η αντιπαράθεση αφήνει τελείως έξω μία τρίτη συγκεκριμένη ομάδα, έναν σημαντικό αριθμό αρμόδιων επιστημόνων οι οποίοι θεωρούν ότι η επιστημονική συναίνεση γύρω από το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής είναι πολύ αισιόδοξη.»

Πηγές:
Steve Connor, “Science Behind the Big Freeze: is climate change bringing the Arctic to Europe?”, The Independent, 4 Φεβρουαρίου 2012, 
Dave Young, “Extreme Weather Tied to Climate Change”, KDVR, 8 Φεβρουαρίου 2012
Φωτό: Χάρτης των θαλασσών Μπάρεντς και Κάρα – wikipedia

Διαβάστε σχετικά:
Οι ψυχροί χειμώνες συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr

9 Φεβρουαρίου 2012

Σχετικά άρθρα