ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

“Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΒΑΡΟΝΩΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ” (συνέντευξη του Αντώνη Δελλατόλα στην Ναταλία Ανδρικοπούλου)

kairos ton varonon - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

kairos ton varonon - Σόλων ΜΚΟΣυνέντευξη στην εφημερίδα RealNews και στη δημοσιογράφο Ναταλία Ανδρικοπούλου, παραχώρησε ο Αντώνης Δελλατόλας.
Ο εκδότης της εφημερίδας «Το Ποντίκι», Αντώνης Δελλατόλας, κάνει σύντομη παύση από τη διαρκή μάχη για την είδηση και απαντάει σε όλα: γιατί ναυάγησε η πρόταση που κατέθεσε για τη διάσωση της «Ελευθεροτυπίας», ποιοι «καπεταναίοι» των ΜΜΕ άφησαν πρώτοι το πλοίο όταν αυτό πήρε κλίση και γιατί κρίνει απαραίτητες τις μιντιακές συμμαχίες. 
Όσο η Αριστερά παραμένει κερματισμένη, δεν συζητά το ενδεχόμενο να πολιτευτεί. Προτιμά να ταξιδεύει στην αγαπημένη του Τήνο και να «προβάρει» εκεί μια ήρεμη ζωή…


 

Το καράβι των media έχει πάρει κλίση για τα καλά. Υπάρχει σωσίβιο;
Η κατάσταση στα ΜΜΕ είναι όπως εκείνη που βίωσε η κλωστοϋφαντουργία στις αρχές του ’90. Δεν είδαμε κι εμείς την κρίση που ερχόταν, δεν υπολογίσαμε εγκαίρως το σάρωμα των νέων τεχνολογιών. Οπου μπήκαν λεφτά από το χρηματιστήριο, σε ορισμένα μεγάλα μαγαζιά έγιναν βίλες, καταθέσεις στην Ελβετία, εξοχικά στα θέρετρα και μεγάλη ζωή! Από επενδύσεις και νοικοκυρεμένη διαχείριση, τίποτα. Ασε, που ορισμένοι «καπεταναίοι» όταν έπεσαν τα ΜΜΕ στις ξέρες, μπήκαν πρώτοι στη βάρκα! Θα σωθούν όσοι από τους «μεγάλους» βάλουν το χέρι στην τσέπη και όσοι από τους «μικρούς» κάνουν καλά κουμάντα.

Καταθέσατε πρόταση στη Μάνια Τεγοπούλου για την επανακυκλοφορία της «Ελευθεροτυπίας». Είχατε κάποια απάντηση;
Μεγάλη πρόκληση η «Ελευθεροτυπία». Πώς έγινε και μια εφημερίδα σαν αυτή, δεν βγαίνει; Δεν πιστεύω στις συνωμοσίες – οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες. Στη συνάντηση που είχαμε, κατέθεσα μια πρόταση που κατά την εκτίμησή μου διασφάλιζε την καταβολή των δεδουλευμένων, των αποζημιώσεων και την επαναλειτουργία της εφημερίδας. Και να έμπαινε επενδυτής, αν χρειαζόταν και επιθυμούσε η Μάνια Τεγοπούλου, μετά από τέσσερις μήνες. Καθαρές κουβέντες και όλα πάνω στο τραπέζι. Τώρα, για να μην ενδιαφερθεί, ίσως έχει λύση που δεν γνωρίζω. Ακούω ότι συνεργάτες της λένε ότι θα βρουν ξένο fund. Μακάρι. Η εφημερίδα πρέπει να ξαναβγεί, γιατί έχει εξαιρετικούς συναδέλφους και σημαντικό ρόλο να παίξει.

Προαναγγέλλονται ήδη νέα πολιτικά σχήματα. Θα υπάρξουν και στα media νέες συμμαχίες;

Να τα δούμε και τα νέα πολιτικά σχήματα… Αν είναι να πρωταγωνιστήσουν οι σημερινοί αποτυχημένοι επιτελάρχες των δύο μεγάλων κομμάτων, να μας λείπει! Από αυτό έχουμε. Τώρα στα ΜΜΕ πρέπει να υπάρξουν συνέργειες για να αντιμετωπιστεί η κρίση και να περάσουμε σε μιαν άλλη εποχή. Ο καιρός που κυριαρχούσαν οι «βαρόνοι» τελείωσε.

Ως εκδότης αισθάνεστε το βάρος της ευθύνης στις ιστορικές στιγμές που ζούμε;
Δεν βαριέσαι… Τι ευθύνη μου αναλογεί εμένα; Οση αναλογεί σε μια ντουζίνα, άντε λίγο παραπάνω, δημοσιογράφων που προσπαθούμε να καταλάβουμε, να εξηγήσουμε τι στο διάολο έγινε και φτάσαμε στον πάτο! Εγώ και πολλοί συνάδελφοί μου δεν μετείχαμε στο πάρτι. Δουλεύω από τα 13 μου, έχω περάσει 15 χρόνια στο πεζοδρόμιο ως συντάκτης, ούτε επιδοτήσεις, ούτε συμβόλαια κρατικών προμηθειών, ούτε μια μέρα σε κρατικό μέσο, τώρα έχω άγχος να διασφαλίσω στο «Ποντίκι» τη δουλειά σε 50 ανθρώπους. Κι έχω ευθύνη για όσα γράφω και λέω, κάθε μέρα.
Παρά την πληθώρα των μέσων, πιστεύετε ότι καλύπτεται η ανάγκη του κόσμου να μάθει τι γίνεται;
Υπάρχει η γνωστή ατάκα «πολλή ενημέρωση σημαίνει καθόλου ενημέρωση». Αυτό δεν ζούμε σήμερα; Η ενημέρωση είναι σαν την ελευθερία: χρειάζεται τα όριά της για να ξεχωρίζει από την ασυδοσία. Θα τη βρούμε την άκρη σιγά σιγά.

Κάποιοι δημοσιογράφοι δε διστάζουν να αλλάξουν στάση και να κάνουν στροφή 180 μοιρών εν μια νυκτί…

Σωστά το έθεσες. Κάποιοι. Οχι όλοι. Ας σταματήσει το καλαμπούρι ότι όλοι τα ίδια λένε! Ούτε τα ίδια λέμε, ούτε ίδιοι είμαστε. Βλέπουμε τώρα σε κάποια δελτία να χύνουν μαύρο δάκρυ ορισμένοι, όταν δάκρυζαν από… συγκίνηση που ο Γιώργος όλο περηφάνια μας έβαζε στο ΔΝΤ με φόντο τις βαρκούλες στο Καστελόριζο!

Εσάς υπάρχει περίπτωση να σας δούμε σε εκπομπή ή δελτίο με τακτικό ρόλο;

Δεν αλλάζω τις προτεραιότητες. Έχω αρκετή δουλειά στο «Ποντίκι» και στα περιοδικά. Κάθε Πέμπτη μόνο το παίζω σε… διπλό ταμπλό. Στον ΑΝΤ1 με τον Γιώργο Παπαδάκη, που με καλεί εδώ και 5 χρόνια και στα κάτω μου και στα πάνω μου, και καπάκι πάω στον Νίκο στον Real FM 97,8 που την καταβρίσκω! Οφείλω να πω ότι στην τηλεόραση με έβγαλε ο Νίκος. Τον πολέμησα τις ημέρες της κρίσης στο Mega, αλλά συνέχιζε να με καλεί ανελλιπώς στις εκπομπές του. Αυτό το εκτιμώ.

Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή κρύβονται στα μονόστηλα;

…και στις παρενθέσεις!

Αν γράφατε βιβλίο για τη μέχρι σήμερα πορεία σας, τι τίτλο θα βάζατε;

«Η αγωνία του δημοσιογράφου πριν από την είδηση».

Πιστεύετε ότι θα ξυπνήσουμε μια μέρα σε μια χώρα τελείως αγνώριστη;
Μα νομίζω ότι είμαστε σε μια χώρα αγνώριστη. Αυτό ακριβώς σημαίνει κρίση: να μην μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι σου συμβαίνει, τι έφταιξε, να είσαι έρμαιο των περιστάσεων. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα αναζητούμε στηρίγματα, στους δικούς μας, στους φίλους, στις παλιές αγάπες μας. Να στηριχτούμε κάπου. Δεν είναι φοβερό;

Η δημοσιογραφία σε πάει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις νωρίς;

Η δημοσιογραφία είναι πάθος και τα πάθη συνταξιοδοτούνται (έχουμε δρόμο ακόμα)! Να την αφήσω στην ώρα της και να περνάω μετά καλά είναι ένας καλός στόχος. Η πολιτική με την έννοια να πολιτευτώ δεν με ενδιαφέρει. Θα περιμένω πρώτα να ενωθεί η Αριστερά και βλέπουμε…

Θα τα παρατούσατε όλα για να πάτε στη γενέτειρά σας την Τήνο;

Κάνω πρόβες κάθε μήνα! Αλήθεια! Πάω τακτικά, πίνω κρασιά με τα αδέρφια μου, κάνω παρέα με παλιούς φίλους, τον Πέτρο, τον Ιωσήφ, τον Στέλιο, τον Μαρίνο… Αποφεύγουμε τις πολιτικές συζητήσεις και μιλάμε για τα ντόπια παραγοντιλίκια, τα κουτσομπολιά, και δυστυχώς τώρα τελευταία για τις δυσκολίες που έχει ο κόσμος -και πιστέψτε με είναι πολύ μεγάλες- σ’ ένα νησί όπου περισσεύει η πέτρα, το λιβάνι και οι εικόνες της Παναγίας. Το να γυρίσω, όμως, εκεί όπου ξεκίνησα είναι για μένα ένα στοίχημα ζωής.

Πηγή/φωτό: Το Ποντίκι

Σχετικά άρθρα