1

ΑΤΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ! (του Αντώνη Δελλατόλα)

Καλά και άγια όσα γράφουμε για τα μνημόνια, τους κακούς Γερμανούς, το ΔΝΤ, τον Σόιμπλε, τις αδηφάγες αγορές, τους ρουφιάνους της τρόικας και την κακιά τη μοίρα μας.
Εδώ θέλω να πω πόσο φταίει αυτή η μοίρα και οι κακές συνήθειές μας.
Δείτε ένα μικρό χρονικό και… σημειώστε.


– Χτες, φεύγοντας από το σπίτι, να πάω στον Παπαδάκη, ρίχνω σκουπίδια στον κάδο, ενώ είχε περάσει το απορριμματοφόρο του δήμου, και φυσικά, τροφές, πλαστικά, χαρτιά, όλα μαζί, μια και δεν υπάρχει ειδικός κάδος ανακύκλωσης.

– Στη διαδρομή μιλάω στο κινητό, χωρίς ακουστικό, οδηγώντας με αρκετή ταχύτητα, πέραν του επιτρεπτού.

– Περνάω από τη Βάρης – Κορωπίου, παρατηρώντας ότι είναι ίσως ο δρόμος με τις περισσότερες πολεοδομικές παραβάσεις. Παράγκες, κατάληψη πεζοδρομίων, παρκαρισμένα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, σβηστά φανάρια (μονίμως) κ.λπ.

– Πριν από την είσοδο στην Αττική οδό, αφημένα σήματα και εμπόδια από τον εργολάβο που έχει τελειώσει τις εργασίες στην άσφαλτο.

– Παρατηρώ κοντά στην Παλλήνη, για μια ακόμα φορά, τους μαθητές του σχολείου να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα που τρέχουν – και το δικό μου – για να περάσουν τη λεωφόρο.

– Διαπιστώνω ότι έχω καθυστερήσει – θα περιμένει ο αγχώδης Παπαδάκης – και λάου – λάου περνάω το φανάρι με κόκκινο!

Φτάνω στην εκπομπή, τα βάζω με τους πολιτικούς, τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί, τον Βενιζέλο, τη Λαγκάρντ, τον μπλοφαδόρο Καρατζαφέρη, ξεχνώντας όσα είδα και έκανα στη διαδρομή!

«Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…».

Αντώνης Δελλατόλας

Πηγή: Το Ποντίκι
Φωτό: wikipedia