1

ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΕ ΦΥΤΟΦΑΡΜΑΚΑ

Η πιο σοβαρή απειλή που αντιµετωπίζει η Κένυα στον αγώνα για τη διατήρηση της άγριας ζωής, που αποτελεί το καταλυτικό συγκριτικό πλεονέκτηµα της χώρας, είναι το καρµποφουράν, το πιο τοξικό φυτοφάρµακο που κυκλοφορεί στον πλανήτη, ευρέως γνωστό µε την εµπορική ονοµασία furadan, φυτοφάρµακο που αν και παρασκευάζεται στις ΗΠΑ, η χρήση του εκεί έχει απαγορευθεί από το 2009 και προορίζεται µόνο για εξαγωγές!

Όπως επισηµαίνουν πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις, η ανεξέλεγκτη χρήση του φυτοφαρµάκου, επί της ουσίας χωρίς οδηγίες, χωρίς προφυλάξεις, µε πλήρη άγνοια των επιπτώσεων που έχει στον άνθρωπο και το περιβάλλον, έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των αρµόδιων αρχών, που θεωρούν τα περιστατικά µεµονωµένα.

Όπως καταγγέλλει η περιβαλλοντική οργάνωση WildlifeDirect, από το 2008 έχει τεκµηριώσει τις δραµατικές και άκρως επικίνδυνες επιπτώσεις που έχει η συνεχιζόµενη χρήση του φυτοφαρµάκου, οι καταγγελίες της, όµως, δεν εισακούστηκαν από τις αρµόδιες αρχές.

∆ολοφόνοι λιονταριών 
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, όµως, εντόπισαν και ένα ακόµα σοβαρό κίνδυνο, αυτόν της εξολόθρευσης των λιονταριών από οργανωµένες οµάδες µε τη χρήση του τοξικού φυτοφαρµάκου. Όπως επισηµαίνουν, η τροµακτική µείωση του αριθµού των λιονταριών οδήγησε σε έρευνα από την οποία προέκυψε ότι τα λιοντάρια στοχοποιούνται και δολοφονούνται συνειδητά µε καρµποφουράν.

Όπως κατήγγειλε η διευθύντρια της περιβαλλοντικής οργάνωσης WildlifeDirect, οργανωµένες οµάδες πασπαλίζουν σφάγια ζώων µε το τοξικό φυτοφάρµακο, η παρουσία του οποίου δεν µπορεί να γίνει αντιληπτή, αφού δεν έχει καµιά µυρωδιά και γεύση, µε αποτέλεσµα τα λιοντάρια αλλά και άλλα ζώα, όπως τσακάλια, ύαινες και γύπες, να πεθαίνουν µέσα σε λίγα λεπτά.

Τα λιοντάρια αλλά και γενικότερα τα αιλουροειδή βρίσκονται στο στόχαστρο των κατοίκων, που τα βλέπουν σαν απειλή για τα οικόσιτα ζώα τους, αφού εκτιµάται ότι κάθε λιοντάρι σκοτώνει κάθε χρόνο οικόσιτα ζώα αξίας 200 δολαρίων. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην απώλεια των βιοτόπων του εξαιτίας της έκρηξης της επέκτασης των κατοικηµένων περιοχών. Σύµφωνα µε τους επιστήµονες, ένα λιοντάρι χρειάζεται από 20 έως 200 τετραγωνικά χιλιόµετρα για να βρει την τροφή του, η επέκταση, όµως, των οικισµών συνεπάγεται την καταστροφή των εδαφών που αποτελούσαν τον βιότοπο των λιονταριών και όχι µόνο. Συνολικά, τα τελευταία 100 χρόνια υπολογίζεται ότι ο πληθυσµός των άγριων αφρικανικών λιονταριών έχει µειωθεί από τα 200.000 άτοµα στα 40.000, αν και οι πιο απαισιόδοξοι µιλούν για µόλις 23.000 λιοντάρια σε άγρια κατάσταση.

Μόνο η Μποτσουάνα, η Αιθιοπία, η Κένυα, η Νότια Αφρική, η Τανζανία, η Ζάµπια και η Ζιµπάµπουε διατηρούν ακόµα κάποιους πληθυσµούς, που απαριθµούν γύρω στα 1.000 λιοντάρια σε κάθε χώρα.

Πηγή/φωτό:  Το Ποντίκι