1

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)

Το δοκίμιο με τίτλο: «Η έννοια του δημοσίου συμφέροντος και η προστασία του Συντάγματος» θεωρεί πως το αληθινό επίκεντρο της σημερινής κρίσης του κόσμου δεν είναι ακριβώς η οικονομία, παρόλο που εκφράζεται μέσω αυτής, αλλά η ανθρώπινη ιδιοτέλεια και η λανθασμένη αντίληψη των εννοιών. Στο επίπεδο των εννοιών η ανθρώπινη αντίληψη είναι ειδεχθώς ανεπαρκής και διαστρεβλωτική της αλήθειας. Το πρόβλημα του ανθρώπου, ατομικό και συλλογικό, ήταν πάντοτε η εναρμόνιση ατόμου και συνόλου και οι ιδεολογίες προσπάθησαν να καλύψουν ανεπιτυχώς τη μία ή την άλλη ανάγκη μέσω είτε ανταγωνιστικής «ελευθερίας» είτε πρόνοιας χωρίς ελευθερία. Φυσικά και τα δύο συνέτειναν στην ανελευθερία και στην ανασφάλεια, σωματική και πνευματική. Όμως κάθε κατάτμηση της φύσης του όντος είναι λανθασμένη μέθοδος και αντίληψη, έστω και αν περιέχει τμήματα της αλήθειας.

Μέσα σε αυτό το τραγικό δίπολο σύγκρουσης η έννοια του «δημοσίου συμφέροντος» σέρνεται ανηλεώς ανάμεσα στην έμμεση ταύτισή της με τα συμφέροντα των διαφόρων ελίτ μέχρι την ταύτισή της με τις βασικές ανάγκες και τα ιδιοτελή συμφέροντα των μαζών. Όλο το φάσμα των διαφοροποιήσεων της αντίληψης για το δημόσιο συμφέρον είναι ανθρωποκεντρικό, γιατί στην καλύτερη περίπτωση στηρίζεται εν μέρει στην ανάγκη των πολλών ανθρώπων ως πρόνοια, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις αποβλέπει και εκτρέπεται στην ικανοποίηση της ανθρώπινης επιθυμίας των λίγων ή των πολλών. 

Περιεχόμενα:
1. Tι είναι το δημόσιο συμφέρον που τόσο εύκολα αναφέρουν οι πάντες και κυρίαρχα οι πολιτικοί παράγοντες; 
2.Η ανεπάρκεια της διανοητικής ανάλυσης και κατανόησης – Η ανεπάρκεια της συναισθηματικής αντίδρασης 
3. Ο φορέας του δημοσίου συμφέροντος
4. Το δημόσιο συμφέρον χωρίς το κράτος πρόνοιας και τα Ατομικά Δικαιώματα ως μέρος του  
5. Η προστασία του Συντάγματος ως δικαίωμα και υποχρέωση του πολίτη
6. Η διάσταση ανάμεσα στη λαϊκή εντολή και την κυβερνητική πρακτική – Η ευθύνη του πολίτη – Συμπέρασμα

Φωτο : Γιάννης Ζήσης