Απόσπασμα από ποίημα του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ

Απόσπασμα από ποίημα του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ
“Όταν όλη η φυλή τελειωθεί το ίδιο
Όπως ο άνθρωπος· όλα τείνουν στο ανθρώπινο γένος
κι αφού δημιουργηθεί ο άνθρωπος, 
όλα τελειώνουν εκεί.

Όμως στον τελειωμένο άνθρωπο αρχίζει πάλι
μια τάση στο Θεό. 
Οι οιωνοί είπαν την προσέγγιση του ανθρώπου· 
έτσι στον άνθρωπο ξεπηδούν σεπτές προσδοκίες, 
σύμβολα, τύποι αμυδρού μεγαλείου πάντα
στον αιώνιο κύκλο που διαγράφει η ζωή. 

Γιατί οι άνθρωποι αρχίζουν να περνούν τα όρια της φύσης τους
και βρίσκουν νέες ελπίδες και φροντίδες που εκτοπίζουν
τις πρέπουσες χαρές και λύπες τους· γίνονται πολύ μεγάλοι
για τα στενά δόγματα του ορθού και λάθους, που μαραίνονται
μπροστά στην άμετρη δίψα για καλό· ενώ η ειρήνη
φουντώνει μέσα τους διαρκώς.

Τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται πια στη γη
Γαλήνιοι στο μέσο μισοσχηματισμένων πλασμάτων
Που πρέπει να τα σώσουν και να ενωθούν μαζί τους.”