Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η καλλιέργεια βιοκαυσίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο βαθμό στον οποίο στοχεύει επίσημα έως το 2020, θα έχει ως συνέπεια δραματικές αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων και απώλεια τεράστιων εκτάσεων καλλιεργήσιμων εδαφών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με αποτελέσματα έρευνας του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκής Περιβαλλοντικής Πολιτικής (IEEP).

       Η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχεύει ως το 2020, το 10% της συνολικής κατανάλωσης καυσίμων να καλύπτεται από βιοκαύσιμα. Ο στόχος αυτός όμως, ίσως αποδειχτεί καταστροφικός. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της έρευνας του IEEP, αν τα κράτη-μέλη προσπαθήσουν να επιτύχουν αυτό το στόχο του 10%, θα υπάρξει απώλεια καλλιεργήσιμων εδαφών έκτασης ανάλογης του Βελγίου ή της Ιρλανδίας[1].
        Τα συμβατικά βιοκαύσιμα, αν τα κράτη της Ε.Ε. συνεχίσουν την ίδια πολιτική, θα καλύπτουν το 8,8% της ενέργειας που απαιτείται για τις μεταφορές το 2020. Επιπλέον, ποσοστό άνω του 90% θα προέρχονται από αντικατάσταση καλλιεργειών τροφίμων.
       Η έρευνα αναφέρει ότι, τα ευρωπαϊκά κράτη δεν έχουν λάβει υπόψη όσο θα έπρεπε τις έμμεσες και άμεσες συνέπειες από τη χρήση βιοκαυσίμων. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι:

• η απώλεια τεράστιων δασικών εκτάσεων και η έμμεση αλλαγή χρήσης γης  (Indirect Land Use Change ILUC), η εκτόπιση δηλαδή και μετατόπιση καλλιεργειών προκειμένου να καλυφθούν με καλλιέργειες βιοκαυσίμων, με αποτέλεσμα την αύξηση των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα,
• η απώλεια καλλιεργήσιμων εδαφών που τώρα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τροφίμων, με αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών τροφίμων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο,
• η ερημοποίηση των περιοχών λόγω των μονοκαλλιεργειών βιοκαυσίμων, μέσω της υποβάθμισης των γαιών
• η εντονότερη χρήση χημικών με ό,τι αυτό συνεπάγεται,
• η επιβάρυνση των υδάτινων πόρων λόγω των τεράστιων ποσοτήτων νερού που απαιτούνται για τις καλλιέργειες αυτές.

        Όμως, η συνολική υποβάθμιση χλωρίδας και πανίδας, η μακροπρόθεσμη αύξηση των εκπομπών ρύπων και η αύξηση των τιμών των τροφίμων εξαιτίας της πτώσης της παραγωγής τους, φαίνεται ότι προσκρούουν πάνω σε τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα. Σύμφωνα με έκθεση της ActionAid Hellas, «Ο στόχος του 10% δεν είναι ο μόνος λόγος αύξησης της κατανάλωσης βιοκαυσίμων στην ΕΕ. Το 2006, υπολογίστηκε με συντηρητικούς υπολογισμούς ότι η βιομηχανία βιοκαυσίμων της ΕΕ, υποστηριζόταν από οικονομικά κίνητρα αξίας 4,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Υποθέτοντας ότι θα διατηρηθεί το ίδιο ύψος επιδοτήσεων, η βιομηχανία θα επιδοτηθεί με περίπου 13,7 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, για να επιτύχει το στόχο του 2020»[2]. 
        Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τηρεί σιγή ιχθύος σχετικά με το ποιες εταιρίες περιλαμβάνονται στα εφτά υπό έγκριση από τις Βρυξέλλες σχέδια, για ανάπτυξη καλλιεργειών βιοκαυσίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[3]

        Επιπλέον, το IEEP κατακρίνει την πολιτική πολλών κρατών της Ε.Ε. να προσπαθούν να επιτύχουν το στόχο του 10% ως ποσοστό ενέργειας που θα καλύπτει τον τομέα των μεταφορών, μέσω εκτεταμένων εισαγωγών από κράτη της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, αντί να προωθήσουν νέες τεχνολογίες και καινοτομίες φιλικές προς το περιβάλλον. 
        Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της επίτευξης του 10%, θα είναι ισοδύναμες με την εισαγωγή 26 εκατομμυρίων νέων οχημάτων στους ευρωπαϊκούς δρόμους, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις της ActionAid το 2009, πιθανή επίτευξη του στόχου του 10% από τα κράτη μέλη της Ε.Ε., θα έχει ως αποτέλεσμα 100 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο, να υποφέρουν από έλλειψη τροφίμων.