1

MΕΛΕΤΗ “ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ” (του Γιάννη Ζήση) – Ενότητα B’ – Διαδικασίες και βήματα συγκρότησης μιας κοινωνικής επιχείρησης

MΕΛΕΤΗ “ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ” (του Γιάννη Ζήση) 
Ενότητα Β’- Διαδικασίες και βήματα συγκρότησης μιας κοινωνικής επιχείρησης

Κεφάλαιο 11ο 
Διαδικασίες και πεδία συγκρότησης ΚΕ
Οι διαδικασίες συγκρότησης της κοινωνικής επιχείρησης είναι διαδικασίες που προσδιορίζονται από την διαμόρφωση ενός εθελοντικού συστήματος το οποίο θεμελιώνεται πάνω στην αυτοδέσμευση. Η αυτοδέσμευση πρέπει να τεκμηριώνεται με την αξιοπιστία και να οδηγεί στην αποτελεσματικότητα. Η διαδικασία συγκρότησης της κοινωνικής επιχείρησης πρέπει να προσδιοριστεί από την ανίχνευση των πεδίων, αφενός μεν της κοινωνικής επιχείρησης και αφετέρου των μέσων, των πόρων και των διαδικασιών ανάπτυξής τους.

Κεφάλαιο 12ο 
Η κατάσταση στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα το ζήτημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο καθώς οι κοινωνικές επιχειρήσεις έχουν μικρή ιστορία πέραν ορισμένων τομέων, κυρίως τομέων συνεταιρισμών μικρής παραγωγικότητας, παραδοσιακών προϊόντων, γυναικείων κυρίως αλλά και συνεταιρισμών αγροτικών. Αυτές πλέον λειτουργούν σαν επιχειρήσεις του κοινωνικού τομέα και με διαδικασίες που τις εκθέτουν μέσα από τον όγκο του προϊόντος τους στις πιέσεις της αγοράς. 

Κεφάλαιο 13ο 
Ανταγωνιστικότητα
Έτσι λοιπόν, στον τομέα της κοινωνικής επιχείρησης, χρειαζόμαστε διαδικασίες που να λειτουργήσουν σαν μια έρευνα αγοράς για την κοινωνική επιχείρηση και ταυτόχρονα διαδικασίες προσέλκυσης εταίρων για την δημιουργία της κοινωνικής επιχείρησης, με βάση τα θεματικά πεδία αυτής της επιχείρησης, τέτοια που να έλκουν και να υποστηρίζουν την κοινωνική επιχειρηματικότητα. 
Δεδομένης της δυσχέρειας που υπάρχει για τον ανταγωνισμό από πλευράς των κοινωνικών επιχειρήσεων, οι κοινωνικές επιχειρήσεις, πρέπει να εστιαστούν σε σημεία που δεν υπάρχει ανταγωνιστής και να υποστηριχθούν με μια δυναμική στην αφετηρία τους. Η δυναμική αυτή θα υποστηρίζει τα όρια της επιχειρησιακής τους δράσης για ένα επαρκές χρονικό διάστημα ώστε η κοινωνική επιχείρηση να εμπεδωθεί με ένα μερίδιο στην οικονομική δραστηριότητα για να της επιτρέψει να είναι βιώσιμη.

Κεφάλαιο 14ο 
Οι εταίροι της κοινωνικής επιχείρησης
Στον πυρήνα της δημιουργίας, μιας κοινωνικής επιχείρησης, πρέπει να βρεθεί ο εθελοντισμός είτε αυτός είναι οργανωμένος στα πλαίσια μιας ΜΚΟ, είτε είναι μια ατομική δέσμευση, μια δέσμευση προσώπων στην κοινωνική και εθελοντική εργασία, στην κοινωνική προσφορά. Το καλύτερο δυνατό είναι να υπάρχουν και τα δύο, ενώ παράλληλα απαιτείται η στήριξη αυτή του εγχειρήματος από την τοπική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση που εκ των πραγμάτων έχει ενεργό ενδιαφέρον και αρμοδιότητα για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων, προβλημάτων αποκλεισμού, περιβαλλοντικών ζητημάτων κτλ.. Ακόμη η κοινωνική επιχείρηση πρέπει και μπορεί να υποστηριχθεί από φορείς όπως τα επιμελητήρια ή τις επαγγελματικές ενώσεις που ενδιαφέρονται για να αναδείξουν ζητούμενα του κλάδου του, με όρους οικονομιών κλίμακας σε θέματα που περιλαμβάνουν συνέργιες περιβαλλοντικές ή ζητήματα που συνδέονται επίσης με την κοινωνική ευθύνη και με την ποιότητα των προσφερόμενων προϊόντων και υπηρεσιών.

Κεφάλαιο 15ο 
Το εταιρικό σχήμα
Το εταιρικό σχήμα της κοινωνικής επιχείρησης, πρέπει να είναι ευέλικτο, ανοικτό, σε νέες συνεργασίες και αποτελεσματικό διοικητικά, χωρίς όμως να επιβαρύνεται από μια γραφειοκρατία στη λειτουργία του. Συνεπώς οι κοινωνικές επιχειρήσεις αρχικά πρέπει να έχουν μικρά εταιρικά σχήματα και αξιόπιστα με την έννοια ότι έχουν δεσμεύσεις οι εταίροι τους συγκεκριμένες και προσδιορισμένες. Το σχήμα πρέπει να έχει μέσα ρήτρες και δεσμούς αμοιβαιότητας και παράλληλα πρέπει να συμπεριλαμβάνει μέσα του την προοπτική της συμμετοχής των ίδιων των ενδιαφερομένων, π.χ. των ανέργων. Για παράδειγμα αν οι ενδιαφερόμενοι είναι οι αθίγγανοι, θα πρέπει στην διαβούλευση και στην λειτουργία της κοινωνικής επιχείρησης, είτε σαν συνεταίροι είτε ακόμη καλύτερα σαν συμπράττοντες επιχειρησιακά καθώς είναι η ενδιαφερόμενη κοινωνική ομάδα.

Κεφάλαιο 16ο 
Αρχικά βήματα
Υπό τους όρους αυτούς λοιπόν, για το εταιρικό σχήμα η κοινωνική επιχείρηση πρέπει να διαμορφώσει ένα λογαριασμό αλληλοβοήθειαςένα αποθεματικό που να δώσει μια διάρκεια και μια πνοή στην αφετηρία. Αυτός ο λογαριασμός πρέπει να σχηματιστεί μεταξύ των άλλων με διαδικασίες ανοικτές στο ευρύτερο κοινό και στον επιχειρηματικό κόσμο.

Οι διαδικασίες αυτές θα συμπεριλάβουν προσφορά σε είδος και εργασία, όπως και την οργάνωση των εθελοντικών δράσεων. Αν η κοινωνική επιχείρηση ενδιαφέρεται για την παροχή υπηρεσιών, θα πρέπει να λειτουργήσει με κατάλληλες υποδομές και με γραφείο εξυπηρέτησης ενδιαφερομένων.

Αν η κοινωνική επιχείρηση θέλει να λειτουργήσει στον τομέα παραγωγής και της εμπορίας προϊόντων θα πρέπει να λειτουργήσει στην λογική ενός καταστήματος που θα οργανώσει την εμπορία των προϊόντων μιας βιοτεχνίας που θα λειτουργήσει παραγωγικά βασισμένη σε έρευνα αγοράς και σε ένα αναξιόπιστο επιχειρησιακό σχέδιο.

Κεφάλαιο 17ο 
Επικοινωνιακή πρακτική
Η κοινωνική επιχείρηση πρέπει από την αρχή να είναι αναγνωρίσιμη από το ευρύ κοινό. Γιαυτό πρέπει να λειτουργήσει στη βάση της μέγιστης δυνατής και στοχευμένης δημοσιότητας, ή δυνατόν αυτοπιστοποιούμενη αρχικά σαν ένας παράγοντας με κοινωνικό κύρος που προσφέρει υπηρεσίες σε έναν τομέα που απουσιάζει αυτή η προσφορά υπηρεσιών ή προϊόντων. Οι στόχοι παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό, ενώ η επιδίωξη της κοινωνικής αριστείας είναι ένα ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει από την αρχή και την δημοσιότητα, τις δημόσιες σχέσεις και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της εξέλιξης της κοινωνικής επιχείρησης.

Κεφάλαιο 18ο 
Λογιστική φορολογική και ασφαλιστική διαφάνεια
Λογιστικά θα πρέπει να επιδιωχθεί η καλύτερη δυνατή τακτοποίηση από την αφετηρία. Αυτό πρέπει να γίνει με όρους κατοχύρωσης διαφάνειας ευρύτερης προς το κοινό, βάσει μιας εθελοντικής ευθύνης για την διαφάνεια αλλά και στη βάση επίσης μιας ενεργητικής συμμόρφωσης με την νομιμότητα των εργασιών της επιχείρησης, φορολογικά και ασφαλιστικά, αξιοποιώντας βέβαια όλες τις δυνατές εύνοιες του νόμου για την κοινωνική επιχείρηση. 

Κεφάλαιο 19ο 
Δικτύωση και συστηματοποίηση
Η κοινωνική επιχείρηση πρέπει να εστιάσει τοπικά με ακτίνες διευρυνόμενης δράσης αλλά και δικτυακά με συνέργιες και με ανταλλαγή εμπειριών και συνεργασία. Αυτή η εστίαση πρέπει να συνδεθεί και με την παραγωγική και καταναλωτική διαδικασία των προϊόντων και με την διαμόρφωση ενός τοπικού κύκλου αλληλεγγύης και ευθύνης.

Εξάλλου, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα της κοινωνικής επιχείρησης, βρίσκεται σε θέματα και πεδία διαχείρισης συλλογικών νοοτροπιών και πρακτικών, σε θέματα δηλαδή που συνδέονται με την εθελοντικότητα και την συστηματοποίησή της, την συλλογική και αυτό καλύπτει και την ευθύνη στην πράξη. Για παράδειγμα στον τομέα της ανακύκλωσης είναι φανερό ότι απαιτείται η διαμεσολάβηση μιας ευρύτατης κλίμακας κοινωνικής επιχειρηματικότητας για τα καλά αποτελέσματα των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης απορριμάτων.

Οι κοινωνικές επιχειρήσεις από την αρχή πρέπει να ορίζουν έναν ευρύτερο στόχο, ένα πλαίσιο συνεργασίας και δικτύωσης μεταξύ τους, όπως και με τους άλλους παράγοντες κοινωνικής και επιχειρησιακής ανάπτυξης, στη βάση της διαμόρφωσης οικονομιών κλίμακας και συνέργιας με δυναμική προστιθέμενης αξίας. Έτσι λοιπόν, οι κοινωνικές επιχειρήσεις πρέπει να συμβάλουν και να έχουν ως στόχο τους, την ολοκληρωμένη τοπική δικτύωση και διαβούλευση για την βιώσιμη ανάπτυξη, την συνεργασία τους με συστήματα τοπικής, εταιρικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης, την συνεργασία τους με τοπικό σύμφωνο απασχόλησης και ανάπτυξης ή και ένα τοπικό σύμφωνο ποιότητα και προώθησης των προϊόντων.

Κεφάλαιο 20ο 
Πολιτικές αγοράς
Σημαντικό βήμα για την εμπέδωση της κοινωνικής επιχείρησης, είναι η διαμόρφωση ενός δικτύου ενδιαφερομένων ή χρηστών των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγονται από την κοινωνική επιχείρηση. Εδώ πρέπει από την αρχή να προσεγγιστούν ζητήματα διαφάνειας, εμπιστοσύνης, και τελικά συμφωνίας τιμής για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τα προϊόντα.

Οι “συμφωνίες τιμής” σε πεδία χαμηλού ανταγωνισμού όπως πρέπει να είναι τα πεδία της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, πρέπει να συμβάλλουν στην άρση των αποκλεισμών από την αγορά και στο σχηματισμό πόρων στήριξης, της βιώσιμης ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συμμετοχής στην κοινωνική επιχείρηση. Κεφάλαιο 21ο 
Κατάρτιση, δεξαμενές εμπειρίας και οργανωτική ευελιξία
Η κοινωνική επιχείρηση, πρέπει να συνδεθεί πάντα με την κατάρτιση και με την ανάπτυξη δεξαμενών εμπειρίας, γνώσης και ιδεών ώστε να λειτουργήσει σαν ένας πομπός επίσης διάχυσης και δικτύωσης αυτής της πληροφόρησης και της εμπειρίας.

Η κοινωνική επιχείρηση χρειάζεται ένα διαρκές βήμα αλληλεπίδρασης και ενημέρωσης από ενδιαφερόμενους και συνεργάτες, – και για τους εθελοντές που μπορούν να προσφέρουν ως ενδιαφερόμενοι, όπως επίσης και για τους χρήστες των προϊόντων. Θα πρέπει συνεπώς να λειτουργήσει με την λογική ενός δυναμικού πελατολογίου, μέσα και από την κοινωνία της πληροφορίας. Η κοινωνική επιχείρηση, πρέπει και μπορεί να αξιοποιήσει την εργασία και να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματα επιχειρηματικής οργάνωσης στο φυσικό χώρο που απαιτούν υποδομές και εργασιακά ωράρια άκαμπτα. 

Κεφάλαιο 22ο 
Αμφίδρομο όφελος
Η κοινωνική επιχείρηση πρέπει να αναζητήσει άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις για την δημιουργία δικτύων και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες αμφίδρομου οφέλους. Οι ευκαιρίες αμφίδρομου οφέλους αποτελούν και ζωτικό συστατικό της κοινωνικής επιχείρησης και εργασίας και πρέπει πάνω σε αυτή τη λογική να αναπτύσσουν και την ιδιαιτερότητά τους, εντοπίζοντας πεδία όπου μπορεί να λειτουργήσει ευέλικτα και αποτελεσματικά το αμφίδρομο όφελος.

Κεφάλαιο 23ο 
Δημιουργία και Διαχείριση πελατολογίου Κοινωνικής Επιχείρησης
Εδώ πρέπει να παρεμβάλουμε την λίστα της επιτυχημένης πολιτικής ποιότηταςεπωνυμίας και πελατολογίου που δεν είναι μόνο μια δέσμευση για την ποιοτική οικονομία αλλά και για την κοινωνική οικονομία. Έτσι λοιπόν η κοινωνική επιχείρηση πρέπει να ενδιαφερθεί για την διαχείριση του πελατολογίου που περιλαμβάνει:

Πελατολόγιο

1. για εξασφάλιση νέων πελατών,

2. για σταθεροποίηση τυχαίων χρηστών,

3. για διατήρηση των υπαρχόντων

4. για αύξηση των αλληλενεργειών & των αλληλεπιδράσεων με τους υπάρχοντες πελάτες,

5. για επέκταση του κύκλου δράσεων, του μεριδίου της δηλαδή στην αγορά,

6. για προσαρμογή των χρηστών των υπηρεσιών της κοινωνικής επιχείρησης στην αγορά – παράδειγμα στην αγορά εργασίας, στην προοπτική της επιχειρηματικότητας κτλ.,

7. για συμφωνίες τιμής,

8. για την δημιουργία νέων προϊόντων και υπηρεσιών και την επέκταση των γραμμών τους,

9. για την εξυπηρέτηση και άλλων πεδίων κοινωνικής αγοράς

10. για την μείωση της εποχικότητας του κύκλου των εργασιών της και για την επέκταση της διάρκειας των ενεργητικών της πολιτικών

11. για την ενημέρωση ευρύτερου κοινού για το αντικείμενο της επιχείρησης και για την πιθανή χρησιμότητά του,

12. για την συστηματοποίηση και την αξιολόγηση, την εσωτερική και την εξωτερική, της αποδοτικότητάς της,

13. για την αύξηση των διαθεσίμων πόρων για το έργο της, και

14. για την διαρκή της κοινωνική αποδοχή μέσα από τα συστήματα επικοινωνίας.

Κεφάλαιο 24ο 
Κοινωνικό Τοπικό Σύστημα Απασχόλησης & Επιχειρηματικότητας
Προηγουμένως όμως η κοινωνική επιχείρηση πρέπει να αξιοποιήσει τα βήματα του κοινωνικού τοπικού Συμφώνου Απασχόλησης και Επιχειρηματικότητας.

Στόχος θα είναι η δημιουργία μιας δραστηριότητας συνεταιριστικής για την απασχόληση, την αυτοδικτυούμενη απασχόληση των ανέργων, με την υποστήριξη και την διαμόρφωση ενός ευρύτερου ενισχυτικού περιβάλλοντος, με την παροχή υποδομών και την αξιοποίηση γης και αχρησιμοποίητων υποδομών.

Ο τρόπος δουλειάς και η διαδικασία για αυτή την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας από τους ίδιους τους ανέργους ολοκληρώνεται σύμφωνα με τα στάδια που αναφέρονται. 

Βήματα:

1. Απογραφή ανέργων και ασθενών κοινωνικοοικονομικά ομάδων

2. Κατηγοριοποίηση

3. Οργάνωση σε ομάδες

4. Δημιουργία Γραφείου συλλογικής Επικοινωνίας, αλληλογνωριμίας και Πληροφόρησης

5. Αλληλογνωριμία & Συναντήσεις ιδεών, (1ος κύκλος συζήτησης)

6. Παρουσίαση οικονομικών εργαλείων, κινήτρων και ευκαιριών.

7. Απογραφή ζήτησης θέσεων εργασίας και Επιχειρηματικών Προϊόντων

8. Συζητήσεις διασύνδεσης ιδεών εργαλείων, κινήτρων Επιχειρηματικών Ευκαιριών και θέσεων εργασίας (2ος κύκλος συζήτησης)

9. Καταγραφή σύγχρονων αναγκών για υπηρεσίες που δεν καλύπτονται από υφιστάμενες δράσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα – υπηρεσίες που αδυνατούν να παραχθούν λόγω έλλειψης ευελιξίας του δημόσιου τομέα και ενδιαφέροντος του ιδιωτικού (Αλληλοδιδακτικές υπηρεσίες, οικιακές εξυπηρετήσεις, βοηθητικές υπηρεσίες σε ειδικές κατηγορίες, προσφορά υπηρεσιών εξειδικευμένων με άμεση ανταλλαγματική βάση-αμοιβαιότητα κτλ).

10. Σενάριο διασύνδεσης ανέργων με επιχειρήσεις και κοινωνικές υπηρεσίες, βασισμένο στην τοπική αναγνωρισιμότητα των ανέργων και την κατηγοριοποίηση σε θεματικές και ειδικές ομάδες (π.χ. άστεγοι, προερχόμενοι από φτωχές περιοχές και γειτονιές κτλ).

11. Ίδρυση Φορέα Τύπου ΙΙ, Φορέα Προώθησης Εθελοντικών Συμφωνιών για την προώθηση της απασχόλησης, της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

12. Εργαλεία και διάρθωση του Φορέα των Εθελοντικών Συμφωνιών:
1ο. Συστημική ανάλυση και ανάδειξη τοπικότητας και ταυτότητας.

2ο. Ανάλυση αναπτυξιακών παραμέτρων υπό το καθεστώς πλεονεκτημάτων, μειονεκτημάτων, ευκαιριών, απειλών (SWOT ανάλυση).

3ο. Φορέας διαβούλευσης για την απασχόληση και την βιώσιμη ανάπτυξη.

4ο. Τοπικό παρατηρητήριο απασχόλησης και βιώσιμης ανάπτυξης συνυφασμένο για οικονομικές κλίμακας με τον προηγούμενο φορέα.

5ο. Διάλογος με την κοινωνία και κοινωνικές συνάψεις πληροφόρησης

6ο. Τοπικές συμφωνίες αγοράς (π.χ. Τοπικού Συμφώνου Ποιότητας κ.α.) και Τοπικά σύμφωνα ανταλλαγών (μη χρηματικά ή χρηματικά και καθορισμός κοινωνικών μονάδων εργασίας και προϊόντων) και τοπικό δίκτυο ηθικού – δίκαιου ή κοινωνικού Εμπορίου.

7ο. Δέσμες ενδεικτικών ιδεών.

8ο. Δημιουργία εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος κοινωνικής και οργανωτικής καινοτομίας – Κοινωνική Θερμοκοιτίδα ώστε να ξεπεραστεί η αμηχανία και η δυστοκία της αφετηρίας για την κοινωνική επιχειρηματικότητα.

9ο. Αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων χώρων και υποδομών, γηπέδων, κτιρίων και εξοπλισμών.

10ο. Διαβούλευση και συναφείς επιμορφωτικές δράσεις στις επιχειρήσεις.

11ο. Δράσεις κοινωνικής διαμόρφωσης της αγοράς της ποιότητας και της ζήτησης – ανάπτυξη κοινωνικής ζήτησης.

12ο. Δημιουργία Κοινωνικής Επιχείρησης Προώθησης της Τοπικής Ποιότητας, Καινοτομίας και Ευθύνης. Η κοινωνική επιχείρηση αυτή θα λειτουργήσει ως cluster καινοτομίας και σύνθεσης που θα λειτουργήσει πυρηνικά και θα εξακτινωθεί σε άλλες μορφές και κατηγορίες κοινωνικών επιχειρήσεων (π.χ. ένα πράσινο Super Market ή ένα Δίκτυο υπηρεσιών εθελοντισμού).

13ο. Συνεταιριστική οργάνωση πχ τσιγγάνων ή αστέγων που ασχολούνται με την ανάκτηση & την ανακύκλωση, ή στην βάση μια ΜΚΟ όπως η Οικολογική Ομάδα Βέροιας.

14ο. Δικτύωση με δράσεις διεθνούς αναπτυξιακής βοήθειας & ανταλλαγή εμπειριών π.χ. στην βάση περιβαλλοντικών ζητημάτων όπως στο «Βαλκανικό Δίκτυο της Οικολογικής Κίνησης Δράμας» (ΒΕΝ.)

Κεφάλαιο 25ο 
Διοίκηση ΚΕ
Για να τα πετύχει όλα αυτά η κοινωνική επιχείρηση, πρέπει να βρίσκεται σε μια διαρκή σχέση ανάδρασης, παρακολούθησης, αξιολόγησης με δυναμικές επιχειρησιακού σχεδιασμού, φαντασίας και καινοτόμων ιδεών, στην κατεύθυνση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας. 
Το διοικητικό σχήμα της πρέπει διαρκώς να παρακολουθεί το μέγεθος, την ποιότητα και την ένταση των δραστηριοτήτων της Κ.Ε. 

Κεφάλαιο 26ο 
Σενάρια
Η κοινωνική επιχείρηση μπορεί να κινηθεί σε δύο επαρκείς άξονες. 
1. Ο ένας άξονας, είναι ο άξονας της ανεξάρτητης επιχειρησιακής ανάπτυξης και 
2. ο άλλος άξονας, είναι ο άξονας της διασυνδετικής διαρθρωτικής εμπλοκής κοινωνικής επιχείρησης με την εφαρμογή ενός συστήματος της εταιρικής κοινωνική ευθύνης και ενός κύκλου ποιότητας, τοπικής ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών.

Στην δεύτερη περίπτωση πρέπει να δούμε τις δυνατότητες που δημιουργούνται από τις δυνατότητες της κοινωνικής επιχείρησης να λειτουργήσει διαμεσολαβητικά για την ανάπτυξη τοπικών εθελοντικών συμφωνιών σε σχέση με τα θέματα της ρύθμισης π.χ.

α) της ρύπανσης, των εγγυήσεων και των αδειών μικρής διάρκειας σε σχέση με τα θέματα της ρύπανσης,

β) τις εφαρμογές μεθόδων μέτρησης και προσδιορισμού και επίσης την παραγωγή και την κατανάλωση, την προσφορά και την ζήτηση των μη εμπορεύσιμων αγαθών, σε συνάρτηση πάντα είτε με γενικές προδιαγραφές που συνδέονται με την επιχειρηματική δραστηριότητα, είτε για παράδειγμα με προδιαγραφές που μπαίνουν στις προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA & που υφίστανται & στην περιφέρεια Στ. Ελλάδας, σύμφωνα με τα σχεδιαζόμενα προεδρικά διατάγματα ή τις ΕΠΜ και τα ΣΔ για τους όρους της διαχείρισης, δηλαδή στη βάση των Διαχειριστικών Σχεδίων και των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών.

Στον τομέα του περιβάλλοντος υπάρχει ένα ευρύ πεδίο για την ανάπτυξη των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, για την εξυπηρέτηση των αναγκών αποσύνδεσης των δεικτών της αειφορίας, ώστε η χώρα μας να έχει θετικές εξωτερικές επιδράσεις ή οικονομίες, για όλους τους τομείς της παραγωγής, σε σχέση με το περιβάλλον και την οικονομική απόδοση της προστασίας του. Μια τέτοια περίπτωση θα ,μπορούσε να είναι η ανάδειξη ενός συστήματος συλλογής της βιομάζας και επαναχρησιμοποίησης της με παραγωγικούς στόχους. Το ίδιο ισχύει και στον τομέα της ανακύκλωσης, της ανάκτησης και της επαναχρησιμοποίησης υλικών, προϊόντων και απορριμμάτων.

 

Διαβάστε επίσης:

Ενότητα Α’ – Μελέτη Κοινωνικής Επιχείρησης-Κεφ. 1-5

Ενότητα Α’ – Μελέτη Κοινωνικής Επιχείρησης-Κεφ. 6-10

Ενότητα Γ’- Οι Κοινωνικές Επιχειρήσεις της Πράσινης Αμφικτιονίας Εργασίας