ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Η ΔΥΣΗ ΠΕΤΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΖΕΙ

foodpackages - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

foodpackages - Σόλων ΜΚΟΜπορεί στο λεγόμενο ¨Τρίτο Κόσμο¨ εκατοντάδες εκατομμυρίων ανθρώπων να μαστίζονται καθημερινά από την πείνα, στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης όμως ο όγκος των τροφίμων που καταλήγουν στα σκουπίδια είναι τεράστιος.
Χωρίς να εκλείπουν πια και στη Δύση πολλές περιοχές στις οποίες η πείνα έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της (κυρίως στις ΗΠΑ) λόγω συγκεκριμένων οικονομικοκοινωνικών ή και περιβαλλοντικών πολιτικών, ο όγκος των τροφίμων που πετούν οι πολίτες των ανεπτυγμένων κρατών είναι τέτοιος που αυξάνει σημαντικά και τις εκλύσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, κυρίως του μεθανίου.

Πέραν του προβλήματος του καταμερισμού των πόρων ανάμεσα σε φτωχές και πλούσιες χώρες και τις κοινωνικές ανισότητες, ήδη στις δυτικές κοινωνίες έχουν εξεταστεί οι περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες του φαινομένου σε κοινωνικό επίπεδο, τόσο συλλογικά όσο και ατομικά.

Πιο συγκεκριμένα στη Βρετανία έχει υπολογιστεί ότι καταλήγει στα σκουπίδια το 1/3 των τροφίμων που αγοράζονται. Σύμφωνα με τον περιβαλλοντολόγο Τόνι Τζούνιπερ ο όγκος των απορριμμάτων που δημιουργείται είναι τόσο μεγάλος που αν η μέση οικογένεια προχωρούσε σε ορθολογικότερη αγορά και κατανάλωση τροφίμων και προϊόντων τροφίμων, θα μπορούσαν να αποφευχθούν περισσότερα από 5 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών ετησίως. Επιπλέον μια ορθολογικότερη διαχείριση θα είχε ως αποτέλεσμα ετήσιο κέρδος ανά οικογένεια μεγαλύτερο των 750 ευρώ.
Το περιβαλλοντικό κόστος που επιφέρουν στη Βρετανία τα απορρίμματα από τα τρόφιμα είναι πιθανότατα ίσο με το 25% του αντίστοιχου κόστους που προκαλούν τα οχήματα.

Οι καταναλωτικές συνήθειες αποτελούν τη σημαντικότερη αιτία του φαινομένου. 
Υπολογίζεται ότι περισσότερα από τα μισά τρόφιμα τα οποία καταλήγουν στους χώρους ταφής απορριμμάτων δεν έχουν χρησιμοποιηθεί καθόλου. Έτσι καταλήγουν στα σκουπίδια τεράστιες ποσότητες τροφίμων, τα οποία στη συντριπτική τους πλειοψηφία, όταν σαπίσουν, παράγουν μεγάλες ποσότητες μεθανίου. Επιπροσθέτως τα αχρησιμοποίητα τρόφιμα είναι συσκευασμένα, συνήθως μάλιστα σε συσκευασίες φτιαγμένες από υλικά εξαιρετικά επιζήμια για το περιβάλλον (π.χ. πλαστικά).

Η τάση αυτή όπως είναι φυσιολογικό, αυξάνεται κατά τις εορταστικές περιόδους. Το φαινόμενο για παράδειγμα γίνεται εντονότερο στη Βρετανία την περίοδο των Χριστουγέννων, ενώ στην Ελλάδα κάτι τέτοιο παρατηρείται εις διπλούν, τόσο κατά τα Χριστούγεννα όσο και κατά το Πάσχα.

Επιπλέον, παρά την πρόσφατη άνοδο στις τιμές των τροφίμων παγκοσμίως, εκτιμάται ότι το φαινόμενο έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις εξαιτίας του γεγονότος ότι τα έξοδα της μέσης οικογένειας και του μέσου καταναλωτή στη Δύση για την αγορά τροφίμων αποσπούν τις τελευταίες δεκαετίες όλο και μικρότερο ποσοστό των εισοδημάτων του. Κάτι τέτοιο βεβαία σύμφωνα με τους περισσότερους επιστήμονες τείνει να εκλέιψει. Μαζί τους συμφωνούν και οι ενδείξεις, αφού σε κράτη όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα βασικής διατροφής, κάτι που πριν από μία ή δύο δεκαετίες ίσως έμοιαζε αδιανόητο.

Εκτός της αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών που θα επιφέρουν την ορθότερη αγορά τροφίμων περισσότερο σύμφωνη με τις πραγματικές μας διατροφικές ανάγκες μία ακόμα λύση που προτείνεται είναι η χρησιμοποίηση νέων συνταγών που μέχρι πρότινος αγνοούταν από τα νοικοκυριά, προκειμένου τα τρόφιμα τα οποία πετούν να χρησιμοποιούνται στη δημιουργία νέων πιάτων.

Πηγές: The Times , tonyjuniper.com , www.lovefoodhatewaste.com  

Άρης Καπαράκης,
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr

19 Ιανουαρίου 2010