ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΕΣ (του Γιάννη Ζήση)
|
Ο διεθνής οικονομικός τύπος, με «έγκυρα» οικονομικά έντυπα όπως οι FINANCIAL TIMES κλπ, τελευταία κοινοποίησε και προεξόφλησε επικοινωνιακά, αξιολογήσεις για την ελληνική οικονομία που θα την δυσχεράνουν στον δανεισμό της και στα πλαίσια των οικονομικών ελιγμών της. Εδώ καλούμαστε να είμαστε συστηματικοί. Να ζητήσουμε και από τα «έγκυρα» οικονομικά έντυπα αλλά και από τους αντίστοιχους «έγκυρους» οργανισμούς να μας πουν πόσο προβλεπτικοί αποδείχθηκαν ότι ήταν στην αξιολόγηση της οικονομικής πραγματικότητας της αλληλόχρεης φούσκας πριν αυτή ξεσπάσει. |
|
Είναι ώρα πλέον να κατατεθούν τα «πτυχία» των αξιολογητών και να επαναξιολογηθούν έως το σημείο της καταστροφής τους ως και της επιβολής κυρώσεων για τους αξιολογητές. Σε τελική ανάλυση αρκετοί από τους «έγκυρους» αξιολογητές κατεύθυναν σε ένα μεγάλο βαθμό το παιχνίδι της «φούσκας» και ενδεχομένως κάποιοι από αυτούς πρέπει να αντιμετωπιστούν ως υπόλογοι για νομικά αδικήματα που φτάνουν ως αυτό του εγκλήματος εναντίον της ανθρωπότητας. Πρέπει ενδεχομένως να κινητοποιείται η δικαιοσύνη για τους ανθρώπους και τους φορείς που σε ένα βαθμό αρχικά στήνουν τους ανδριάντες των εκάστοτε «Μάντοφ» και κατόπιν κοινοποιούν τα εγκλήματά τους, όταν πλέον έχουν αποκαλυφθεί οι ανδριάντες αυτοί ως γκροτέσκο επιστημοσύνης και εγκυρότητας. Την ευθύνη των αξιολογητών εξάλλου συνομολόγησε και ο Κοινοτικός Επίτροπος. Αυτό το κιτς της οικονομικής πληροφόρησης πρέπει να σταματήσει. Δεν το λέμε αυτό αισθανόμενοι κάποια περηφάνια για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας από την στιγμή που όλοι έχουμε επικρίνει την αδιαφάνεια με την οποία αιτούν οι τράπεζες να εντάσσονται στο σχέδιο σωτηρίας και διάσωσης και όλοι έχουμε επισημάνει τις πολιτικές των «ομολόγων» του «χρηματιστηρίου» κλπ. Αυτές οι πολιτικές ήταν αλληλέγγυες στην δημιουργία και ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομικής και όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος και ενημερωτικής φούσκας. Σε τελική ανάλυση αν η Ελλάδα είναι στον δυσχερή δρόμο να κάνει μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες είναι πάλι εξαιτίας αυτού του μύλου μες στον οποίο αλέθονται ακόμη και οι σοβινιστικές κουλτούρες, από το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα της παγκόσμιας οικονομίας η οποία «ανακάτεψε και ανακατέβει» πολύ καταστάσεις όπως αυτή της εισβολής στο Ιράκ και αλλού. Δεν έχουμε δει πολλές έντιμες φωνές που να επισημαίνουν το φαύλο κύκλο και τις πιέσεις υπό τις οποίες τελούν τα μικρά κράτη και οι μικρές οικονομίες από τους γίγαντες και τις φούσκες τους. Και πάλι λέμε ότι δεν είναι το θέμα ότι η φύση των μικρών κρατών είναι διαφορετική. Και αυτά με την σειρά τους παράγουν τα ίδια εγκλήματα σε πιο μικρή κλίμακα από αυτή των μεγάλων κρατών ή μεγάλων οικονομικών παικτών. Τα Golden Boys υπάρχουν και στην ημεδαπή. Το πρόβλημά μας είναι αυτοί που λειτουργούν με το «διαίρει και βασίλευε» και που «στοχοποιούν» τις οικονομίες μέσω αξιολογήσεων αφήνοντας ανέγγιχτους απατεώνες πυραμίδων τη στιγμή που σε πολλούς «μη ειδικούς» ήταν φανερό ότι «κάτι δεν πάει καλά» όπως τον Μάντοφ, ή αποσιωπώντας καταστάσεις «οικονομικών μεγαθηρίων» όπως της Lehman Brothers, της Goldman Sachs κλπ. Παρόλη την «εγκυρότητά» τους δεν προειδοποίησαν για την επικίνδυνη κατάσταση που αφορούσε τον επενδυτικό πολλαπλασιασμό των χρεών, την αλληλόχρεη φούσκα, ούτε αποκάλυψαν τις αποτυχίες των πολιτικών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και στάθηκαν αρνητικά απέναντι στην ανθρώπινη διάσταση και προτεραιότητα έναντι της «οικονομικής» σε κάθε περίπτωση. Συνειδησιακά, λογικά και επιστημονικά όλοι αυτοί είναι υπόδικοι για την υπόθαλψη ενός τεράστιου παγκόσμιου οικονομικού εγκλήματος. Χρειάζεται σθένος για να αντισταθεί αλλά και για να απαιτήσει κανείς την ύπαρξη ενός μηχανισμού ελέγχου απέναντι στους ισχυρούς οικονομικούς οργανισμούς ή τα μέσα ενημέρωσης τα οποία λόγω της δύναμής τους προκαλούν «δέος» και το δέος αυτό το μετατρέπουν και σε «σοκ» όπως εν προκειμένω. Αλλά πώς να γίνει αυτό όταν ένας Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δίνοντας μια συνέντευξη σε κάποια από αυτά τα έντυπα νιώθει ότι τους χρωστάει μεγάλη χάρη; Πώς θα γίνει αυτό όταν τα έντυπα αυτά είναι φορείς οικονομικής διαφήμισης ακόμη και για κράτη; Και τι γίνεται τελικά με την πιθανή βρώμικη υπόθεση της εξαγοράς της προβαλλόμενης από το ΜΜΕ εικόνας του πολιτικού ως διαφήμιση; Πως εξασφαλίζεται η διαφάνεια, η αντικειμενικότητα, η μη παρείσφρηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και η μη διαβλητότητα και η μη διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων στις περιπτώσεις των «αξιολογήσεων» που διενεργούν οι «έγκυροι» οικονομικοί οίκοι; Μήπως τελικά ένα από τα θεμελιώδη βήματα που πρέπει να γίνουν, (μιας και όλοι ζητούν μια θεσμική ανασυγκρότηση της διεθνούς της παγκόσμιας οικονομικής πραγματικότητας) βρίσκεται στην θεσμική εξυγίανση αυτού του τομέα. Έναν τομέα που δεν μας προστάτευσε από την εκκόλαψη της κρίσης και που είναι συνυπεύθυνος; Που πιθανώς την απέκρυψε; Μήπως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε αυτό το τοπίο και θεσμικά και νομικά; |
| 20 Ιανουαρίου 2009, Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας |