1

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΦΙΛΟΖΩΪΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ

Καρδίτσα 18 – 19 Οκτωβρίου 2008

Η Καρδίτσα φιλοξένησε στις 18 και 19 Οκτωβρίου ένα πολύ πετυχημένο συνέδριο, το Πανελλήνιο Συνέδριο Φιλοζωϊκών οργανώσεων, με θέμα «Φιλοζωϊκό κίνημα στην Ελλάδα: προβλήματα και προοπτικές». Το συνέδριο είχε προετοιμαστεί προσεκτικά, περιλαμβάνοντας μεγάλο φάσμα χρήσιμων θεμάτων, που απευθύνονταν στο κέντρο του ενδιαφέροντος κάθε φιλοζωϊκής οργάνωσης, χωρίς «πριμαντόνες» του χώρου που δεν θα είχαν και πολλά να πουν, με ευρεία εκπροσώπηση φιλοζωϊκών οργανώσεων ακόμη και από μακρυνά σημεία της Ελλάδας (Χανιά, Μυτιλήνη κλπ) αλλά και από το εξωτερικό (Τουρκία, Γερμανία).

Το ίδιο καλά πήγε και η πραγματοποίησή του παρ΄ όλες τις μικρο- αλλαγές στο πρόγραμμα. Σύντομες και περιεκτικές εισηγήσεις, σχεδόν όλες προκαλούσαν ερωτήσεις ή συζήτηση από το ακροατήριο. Πολύ ενδιαφέρουσα  ήταν η παρουσία και οι εισηγήσεις του τοπικού τμήματος Κτηνιατρικής   του Πανεπιστήμιου, ανάμεσα σε άλλα πρωτότυπα θέματα, όπως η ψυχοπαθολογία του συλλέκτη ζώων, ή η ευζωία ιπποειδών.
       Αυτό που ξεχώρισε το συγκεκριμένο συνέδριο από οποιοδήποτε παρόμοιο είναι η έμφαση στην ευκαιρία για μελλοντικό μακρόπνοο σχεδιασμό της καλύτερης οργάνωσης και του συντονισμού όλων των φιλοζωϊκών οργανώσεων στην Ελλάδα, για την επίτευξη ευρύτερων θεσμικών και νομικών αναγκών. Αν πράγματι δώσει αφορμή για την πραγματοποίηση ενός τακτικού συνεδρίου κάθε  ένα ή δύο  χρόνια, που θα συγκεντρώνει συμμετοχές από το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό φιλοζωϊκών οργανώσεων (παρ΄ όλες τις διαφωνίες)  θα δράσει καταλυτικά στην πορεία του φιλοζωϊκού κινήματος, θα δημιουργήσει  έναν διεκδικητικό φορέα με εκτόπισμα και πίεση στα κέντρα αποφάσεων,  και γενικότερα θα προωθήσει την χώρα μας σε πολιτισμικό επίπεδο, καθώς ένα  ακέραιο πολιτισμικό επίτευγμα σε ένα τομέα  αναπόφευκτα προάγει τον πολιτισμό ευρύτερα. 

Ο χώρος των φιλοζωικών οργανώσεων δυστυχώς ταλαιπωρείται από χρονίζουσες διαφορές απόψεων και πρακτικών όσον αφορά το χειρισμό θεμάτων όπως  πχ οι στειρώσεις ή η αποστολή και υιοθεσία ζώων σε χώρες του εξωτερικού. Συνηθισμένο το φαινόμενο κατά το οποίο ένας  χώρος που δεν έχει ασανσέρ για φιλόδοξους (όπως πχ η πολιτική ή το περιβάλλον εν μέρει) ή κάποια συνωμοτική ομοψυχία (όπως οι ομοσπονδίες κυνηγετικών συλλόγων) να ωριμάζει αργά σε ομοιογένεια και κοινούς στόχους.

Όμως οι εποχές είναι δύσκολες ακόμη και από ιστορική άποψη, και κάθε βήμα που εξυπηρετεί τον ένα και μόνο στόχο, δηλαδή το να κάνει ο άνθρωπος (που έχει την δύναμη) τον κόσμο καλύτερο για τα ζώα, και να τα βοηθήσει να εξελιχθούν όπως ταιριάζει στην φύση του καθενός, είναι στην σωστή κατεύθυνση και θα οδηγήσει σε μια συνολική αλλαγή στάσης απέναντι στη ζωή. 

22 Οκτωβρίου 2008, 

Σαρηνάκης Δημήτρης,  Μέλος της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ