1

ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΟΛΗ (του Γιάννη Ζήση)

Ένα μεγάλο μέρος της διεθνούς πολιτικής και πρακτικής εστιάζεται στη διαχείριση των πόλεων με έναν τρόπο βιώσιμο. Αυτή η διαχείριση πέρασε μέσα από αρχιτεκτονικές, πολεοδομικές και χωροταξικές προσεγγίσεις που απέβλεπαν σε μια προοπτική κατάλληλων πόλεων για τους ανθρώπους, σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε ιστορικής και αναπτυξιακής φάσης.    

      Η ανθρώπινη πόλη είναι ένα από τα βασικά επιτεύγματα του πολιτισμού και από τους σταθμούς που καθόρισαν την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού.
Από την αρχαιότητα ως σήμερα τα προβλήματα της πόλης, όπως για παράδειγμα το πρόβλημα της καθαριότητας στην αρχαία Θήβα που το ανέδειξε σε ένα επίπεδο ιδανικής λειτουργίας ο Επαμεινώνδας, ή το αποχετευτικό πρόβλημα της Ρώμης με τον διάσημο αποχετευτικό αγωγό Cloaca Maxima.
         Αργότερα επίσης τα προβλήματα των πόλεων του Μεσαίωνα και της νεότερης ιστορίας όπως στην περίπτωση του Λονδίνου, έδειχναν τις παρενέργειες και τα όρια της φέρουσας ικανότητας, σύμφωνα με τις τεχνικές δυνατότητες κάθε εποχής για την οργάνωση των ανθρώπινων πόλεων.
     Η βιώσιμη πόλη απορροφά ένα μεγάλο μέρος της δυναμικής της βιώσιμης ανάπτυξης και των πολιτικών της. Η ενεργειακή διαχείριση της σύγχρονης πόλης, η διαχείριση των απορριμμάτων και των αποβλήτων και η διαχείριση για τον καθαρό αέρα της πόλης, το πράσινο, την ύδρευση και τους διάφορους άλλους τομείς πολιτικής για τις πόλεις, αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους πάνω στον οποίον συναντιούνται πολλές πολιτικές διακυβέρνησης στο σύγχρονο κόσμο.
     Βιώσιμη πόλη σημαίνει ότι έχουμε μια αρχιτεκτονική και μια στρατηγική για το βιώσιμο σπίτι, για τη βιώσιμη γειτονιά και εν γένει για την πόλη ως ένα μέρος ενός ευρύτερου βιώσιμου χωροταξικού σχεδιασμού.
     Η βιώσιμη πόλη περνά μέσα από το βιώσιμο νοικοκυριό, τη βιώσιμη οργάνωση των χώρων της εργασίας, των χώρων άθλησης, ψυχαγωγίας κοκ.
     Η βιώσιμη πόλη όμως δεν είναι βιώσιμη χάρη στις υλικές υποδομές. Γίνεται βιώσιμη μέσα από υπηρεσίες, υπηρεσίες που συντηρούν τον κοινωνικό ιστό, που μεριμνούν για την αντιμετώπιση των ανθρώπινων προβλημάτων-όπως για παράδειγμα με τα προγράμματα «βοήθεια στο σπίτι»-και οι οποίες βοηθούν την ανθρώπινη προσωπικότητα να ανταπεξέλθει στην πίεση της κοινωνικής πραγματικότητας και των προσωπικών προβλημάτων και αναγκών.
     Η πόλη γίνεται ακόμη πιο βιώσιμη μέσα από τη δυνατότητα των ανθρώπων να δραπετεύσουν από αυτήν, να αποκτήσουν εμπειρίες φύσης, εμπειρίες οικοτουριστικών προορισμών και να ανανεώσουν τη σχέση μαζί της, εμπλουτίζοντας την καθημερινότητά τους και καθιστώντας την πιο ανεκτή και βιώσιμη.
     Μέρος της βιωσιμότητας της πόλης κρίνεται από την ικανότητα της πόλης και της κοινωνίας της να μη λειτουργεί ως γκέτο ενάντια στη φύση και τη βιοποικιλότητα


27 Ιουλίου 2008

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος, Συγγραφέας
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ Σόλων